Wydając interpretację, dyrektor KIS nie ma prawa oceniać przydatności działań podejmowanych przez podatnika dla osiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego. Tym bardziej wtedy, gdy chodzi o strategię społecznej odpowiedzialności biznesu – orzekł WSA w Łodzi.

Sąd podkreślił, że ocena skuteczności działań w ramach polityki CSR (z ang. Corporate Social Responsibility) to kwestia bardzo specyficzna i trudno mierzalna. Ponadto nie da się ocenić wszystkich projektów wspólnie. Trzeba przeanalizować każdy z nich z osobna, bo każdy jest inny.

Pięć obszarów

Sąd potwierdził w wyroku prawo spółki PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna do odliczenia VAT przy wydatkach w następujących obszarach:

  • ekologia i ochrona środowiska (proekologiczne rozwiązania oraz kampanie takie jak sadzenie drzew, przygotowywanie i rozsyłanie materiałów edukacyjnych na temat oszczędzania energii, wody i ciepła oraz segregacji śmieci, przygotowanie przewodnika wraz z integralnym narzędziem do liczenia śladu węglowego dla branży energetycznej),
  • edukacja (kształcenie przyszłych kadr dla polskiej gospodarki, w tym energetyki, w drodze wspierania szkolnictwa zawodowego oraz współpracy z 17 uczelniami wyższymi),
  • ochrona zdrowia (tworzenie klubów honorowych dawców krwi i tym samym wspieranie idei honorowego krwiodawstwa),
  • działalność charytatywna, pomoc społeczna i zaangażowanie społeczne (fundowanie we wszystkich lokalizacjach swoich kopalni i elektrowni energetycznych tornistrów dla uczniów pierwszych klas),
  • społeczne programy edukacyjno-informacyjne (dialog z samorządowcami i lokalną społecznością w celu zainicjowania zmiany podejścia do dalszego funkcjonowania kopalń i elektrowni z jednoczesnym zapewnieniem zachowania miejsc pracy, działania o charakterze edukacyjno-informacyjnym w celu podniesienia świadomości społeczeństwa w zakresie wzrostu cen energii elektrycznej i jego ogólnej wiedzy na temat funkcjonowania rynku energii).

Tylko tornistry

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uważał, że spółka może odliczyć VAT naliczony tylko przy podejmowaniu działań służących kształceniu przyszłej kadry.

Uznał, że w pozostałym zakresie prawo do odliczenia VAT nie przysługuje. Uzasadnił to tym, że wsparcie wybranego celu społecznego powinno być powiązane z działalnością spółki. W tym wypadku co prawda ponoszone przez spółkę wydatki przekładają się na jej wizerunek jako pracodawcy, ale – jak stwierdził fiskus – nie można uznać, że w ten sposób spółka realizuje strategię CSR polegającą na połączeniu realizacji celów marketingowych i społecznych.

Dyrektor KIS stwierdził, że wprawdzie pojęcie CSR funkcjonuje w ramach działalności biznesowej i zostało zdefiniowanie przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (w normie ISO 26000 z 2010 r.), „jednak nie jest ono znane jako takie przepisom ustawy o VAT. Nie zostało ono w niej wymienione wprost, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo”.

Dlatego – według dyrektora KIS – nie można uznać wszystkich wydatków na CSR za jeden, od którego przysługuje odliczenie VAT.

To anachronizm

Tę interpretację uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Stwierdził, że jest to „przykład anachronicznej wykładni”. Zarzucił fiskusowi, że nie uwzględnił on „najnowszych, powszechnie przyjętych w rozwiniętych gospodarkach sposobów promocji, reklamy działalności gospodarczej oraz budowania pozytywnego wizerunku firmy”. Zwłaszcza że – jak podkreślił sąd – chodzi o firmę działającą w branży, w której tradycyjna reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) się nie sprawdza.

Sąd podkreślił, że realizowana przez spółkę strategia CSR wpływa na ogólny obraz firmy jako stabilnego kontrahenta, który dba nie tylko o zarobek. To także forma pozafinansowego motywowania pracowników, zwiększania ich zaangażowania i lojalności wobec firmy. Służy ona również poprawie relacji ze społecznością i władzami lokalnymi, pozyskaniu ich przychylności i zaufania – wyliczał WSA.

Orzekł więc, że taka strategia poprawia wizerunek firmy w oczach różnych grup interesantów, a to z kolei ma przełożenie na wykonywane przez nią czynności opodatkowane VAT.

Sąd zaznaczył, że w postępowaniu interpretacyjnym organ nie jest upoważniony do oceny przydatności działań podejmowanych przez podatnika dla osiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego. „To do wyłącznej kompetencji podatnika należą decyzje w kwestii tego, jakie działania biznesowe w tej mierze są – w jego sytuacji gospodarczej – najbardziej uzasadnione. A tym bardziej w kwestii tak specyficznej i trudno mierzalnej jak skuteczność realizacji celów w ramach założonej przez spółkę strategii CSR”.

Wyrok jest nieprawomocny.©℗

orzecznictwo