Fiskus zgadza się na kolejne restrukturyzacje

Jeżeli wymiana udziałów i połączenie transgraniczne odwrotne są przeprowadzone ze względów ekonomicznych, to nie mamy do czynienia z niedozwoloną optymalizacją – potwierdził szef Krajowej Administracji Skarbowej.

Chodziło o transakcję z udziałem dwóch podmiotów należących do jednej grupy kapitałowej: krajowej spółki z o.o. i belgijskiej spółki NV (naamloze vennootschap, która jest rodzajem spółki akcyjnej) podlegającej opodatkowaniu tamtejszym CIT.

Najpierw miało dojść do wymiany udziałów, a następnie połączenia transgranicznego odwrotnego (o którym mowa w art. 5161 i kolejnych kodeksu spółek handlowych) – poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą na podstawie art. 492 par. 1 pkt 1 k.s.h. Połączenie odwrotne polega na przejęciu spółki matki przez spółkę córkę.

W trakcie tych czynności pojawiłyby się korzyści podatkowe. Połączenie nie skutkowałoby bowiem powstaniem przychodu (dochodu) do opodatkowania.

Również wymiana udziałów, która poprzedzałaby połączenie, byłaby neutralna podatkowo (art. 12 ust. 4d ustawy o CIT).

Wnioskodawca podkreślił jednak, że korzyści podatkowe nie będą głównym celem przeprowadzania transakcji. Będzie nim, jak tłumaczyli:

• uproszczenie struktury grupy, co jest związane z wymogami instytucji finansowych udzielających kredytu,
• koncentracja działalności grupy w Polsce,
• zwiększenie efektywności zarządzania oraz przepływów pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy,
• redukcja kosztów funkcjonowania grupy,
• zabezpieczenie finansowe i przejęcie kontroli nad spółkami powiązanymi.

Szef KAS potwierdził, że w tej sytuacji osiągnięcie korzyści podatkowej nie będzie głównym lub jednym z głównych celów tej transakcji, a zatem nie będzie spełniona jedna z przesłanek, która uzasadniałaby zastosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.

Nie doszukał się też sprzeczności „korzyści podatkowej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu” ani sztuczności działań. Przyznał, że wnioskodawca dąży do osiągnięcia celów w możliwie prosty sposób, rozważając różne alternatywne scenariusze:

• połączenie poprzez przejęcie spółki córki przez spółkę matkę,
• połączenie, w którym wspólnik spółki przejmowanej byłby spółką przejmującą,
• przeniesienie części majątku spółki przejmowanej do spółki przejmującej (np. poprzez sprzedaż lub wymianę udziałów), a następnie likwidacja spółki przejmowanej,
• pozostawienie struktury organizacyjnej grupy bez zmian.

Ostatecznie uznał, że najbardziej adekwatny będzie scenariusz zakładający najpierw wymianę udziałów, a następnie, w drugim etapie – połączenie odwrotne.

Potwierdził zatem, że czynności te mogłyby zostać przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, i wydał opinię zabezpieczającą przed zastosowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (o której mowa w art. 119a i następnych ordynacji podatkowej). ©℗