Rekompensata za wzrost cen prądu jest bez CIT

Nie po to państwo przyznaje bezzwrotną pomoc publiczną w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022–2024, by fiskus brał od tego podatek dochodowy – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.

Chodziło o producenta cementu, kruszyw oraz betonu, który prowadzi działalność na podstawie decyzji o wsparciu. Z powodu znacznego wzrostu cen energii elektrycznej spółka otrzymała bezzwrotną pomoc publiczną na podstawie ustawy o zasadach realizacji programów wsparcia przedsiębiorców w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022–2024 (Dz.U. z 2022 r. poz. 2088) oraz uchwały nr 1/2023 Rady Ministrów z 3 stycznia 2023 r. w sprawie przyjęcia programu rządowego pod nazwą „Pomoc dla sektorów energochłonnych związana z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej w 2022 r.”.

Operatorem tego programu jest Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, a źródłem finansowania jest Fundusz Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, o którym mowa w ustawie z 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1393 ze zm.).

Spółka uważała, że ta pomoc jest zwolniona z podatku albo na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT (w którym jest mowa o dotacjach z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego) albo na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a (w którym jest mowa o dochodach z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu).

Brała także pod uwagę inne rozwiązanie – uznanie, że ta pomoc nie jest podatkowym przychodem, bo są to tylko zwrócone „inne wydatki”, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT).

Żadna z tych opcji nie zyskała akceptacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 1 września 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010. 368.2023.2.ANK) stwierdził on, że otrzymane przez spółkę kwoty są dla niej przychodem, który nie jest zwolniony z CIT.

Uznał, że świadczenie to nie ma charakteru dotacji, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Nie ma tu też zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 34a, bo w tym przepisie użyto określenia „dochody z działalności gospodarczej” (osiągnięte z realizacji nowej inwestycji), a nie „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej” – podkreślił dyrektor KIS.

Stwierdził również, że otrzymana przez spółkę rekompensata nie jest zwróconym wydatkiem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a, tylko definitywnym przysporzeniem majątkowym.

Nie zgodził się z tym WSA w Kielcach. Orzekł, że pomoc otrzymana przez spółkę spełnia definicję dotacji, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Sąd dodał, że opodatkowanie jej ograniczyłoby skuteczność realizacji celu, który został jednoznacznie określony w przepisach regulujących zasady przyznawania tej pomocy.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

orzecznictwo