Ukazało się uzasadnienie do kolejnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdzającego, że usługa hotelarska nie jest usługą najmu i dlatego nie ma od niej podatku od przychodów z budynków.
Chodzi o wyrok NSA z 12 lipca 2023 r. (sygn. akt II FSK 372/23). To już trzecie rozstrzygnięcie w tym zakresie pozytywne dla branży hotelarskiej. Dwa wcześniejsze zapadły 4 lipca 2023 r. (FSK II 70/21 i FSK II 71/21).
Bez daniny…
Wszystkie one dotyczyły podatku od przychodów z budynków, który wynika z art. 24b ustawy o CIT i art. 30g ustawy o PIT. Podatek ten płacą właściciele i współwłaściciele budynków, jeżeli są one wynajmowane, wydzierżawiane lub oddane do używania na podstawie innej umowy o podobnym charakterze.
Podstawą opodatkowania jest suma przychodów z poszczególnych budynków pomniejszona o 10 mln zł. Stawka podatku wynosi 0,035 proc. podstawy opodatkowania.
Według fiskusa daninę tę muszą płacić również hotele, bo jego zdaniem umowa hotelowa jest podobna do umowy najmu lub dzierżawy.
Nie zgodził się z tym NSA w trzech wspomnianych wyrokach. We wszystkich zwrócił uwagę na to, że usługi hotelarskie są uregulowane w ustawie o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1944) i w wielu aspektach nie są podobne do umowy najmu, o której mowa w art. 659 kodeksu cywilnego. Różnice dotyczą kluczowych elementów. Przepisy k.c. dotyczące umowy najmu określają np.: ustawowe prawo zastawu (art. 670), podnajem, jeśli umowa najmu tego nie zabrania (art. 668 par. 1), kto w razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego wstępuje w stosunek najmu (art. 691 par 1).
Poza tym, zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1984), w księdze wieczystej w szczególności mogą być ujawnione: prawo najmu lub dzierżawy.
Regulacje dotyczące umów najmu znajdują się także w innych ustawach, np. w ustawie o dodatkach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1335), o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 725).
Zatem przepisy dotyczące najmu w żaden sposób nie mogą być odniesione do umowy o usługi hotelarskie i pobieranie podatku od hotelarzy doprowadziłoby do rozszerzenia zakresu ustawy przez objęcie nią nowych tytułów opodatkowania – stwierdził NSA w uzasadnieniu wyroku z 12 lipca 2023 r.
…ale z wyłomem
We wszystkich trzech wyrokach NSA nie zgodził się ze stanowiskiem wyrażonym przez sąd kasacyjny w orzeczeniu z 7 lutego 2023 r. (sygn. akt II FSK 1717/20). Wprawdzie dotyczyło ono akademików, ale NSA uznał korzystanie z nich za usługi hotelowe i stwierdził, że umowa o świadczenie usług hotelowych mieści się w pojęciu umów o podobnym charakterze jak umowy najmu lub dzierżawy.©℗
Korzystna linia orzecznicza skłania do korekt
/>
Kolejny wyrok NSA daje nadzieję na wykształcenie się linii orzeczniczej korzystnej dla podatników świadczących usługi hotelarskie, a być może także na przyszłą zmianę stanowiska przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Obecne stanowisko NSA niewątpliwie należy uznać za słuszne. Co prawda umowa najmu oraz umowa o świadczenie usług hotelarskich są w pewnym zakresie do siebie podobne (dotyczą wynajmowania powierzchni), jednak patrząc szerzej na cechy tych umów, należy stwierdzić, że jest to w zasadzie jedyny zbieżny punkt pomiędzy nimi.
Korzystne wyroki NSA mogą skłonić podatników, którzy zapłacili już ten podatek, do zweryfikowania, czy faktycznie był on należny, i do złożenia ewentualnej korekty, co jednak na obecną chwilę może się wiązać z rozpoczęciem sporu z organem podatkowym.©℗
