Ulga przysługuje, nawet gdy kredytowany lokal otrzymano w darowiźnie

Podatniczka, która wraz z narzeczonym zaciągnęła kredyt na mieszkanie, ale sama stała się współwłaścicielką tego lokum dopiero po śmierci partnera, ma prawo do ulgi w PIT z tytułu spłaty tego kredytu – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

Kobieta wspólnie z narzeczonym zaciągnęła kredyt na zakup mieszkania, ale właścicielem lokalu został tylko narzeczony. Potem mężczyzna zmarł, a spadkobiercami stali się jego rodzice. Kobieta dalej spłacała kredyt.

W pewnym momencie ojciec zmarłego przekazał jej w darowiźnie swoje 50 proc. udziałów w mieszkaniu. Kobieta zapłaciła podatek od spadków i darowizn, a następnie obie właścicielki mieszkania (była narzeczona oraz matka zmarłego) sprzedały lokal. Kobieta przeznaczyła pieniądze ze sprzedaży swojego udziału w mieszkaniu na spłatę dwóch kredytów hipotecznych – tego, który zaciągnęła wspólnie z narzeczonym, i drugiego – zaciągniętego na zakup innego lokum.

Chciała się upewnić, czy spłatę kredytu, który zaciągnęła wspólnie z narzeczonym, może zaliczyć na poczet wydatków na własne cele mieszkaniowe. To zwalniałoby ją z podatku od dochodu ze sprzedaży mieszkania.

Nie zgodził się na to dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 7 kwietnia 2023 r. (sygn. 0115-KDIT2.4011.91. 2023.2.MD) wyjaśnił, że do zwolnienia w PIT uprawniają wydatki poniesione na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cele wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT (w tym na zakup mieszkania).

Natomiast w tym wypadku kobieta nie zaciągnęła kredytu na zakup mieszkania czy udziału w mieszkaniu. Nabywcą lokalu był jej narzeczony, a kobieta stała się jedynie współkredytobiorcą.

Nie ma więc prawa do ulgi podatkowej z tytułu spłaty kredytu hipotecznego.

Nie zgodził się z tym WSA w Gdańsku. Jak wyjaśnił sędzia, wydatki poniesione na spłatę kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia są wydatkami na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT). Wynika to również z art. 21 ust. 25a. Wskazano w nim, że wydatki na nabycie mieszkania uznaje się za poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed odpłatnym zbyciem nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a–c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Sędzia zwrócił uwagę na to, że na moment powstania obowiązku podatkowego związanego ze sprzedażą mieszkania warunki te zostały spełnione. Kobieta poniosła wydatek w postaci spłaty kredytu zaciągniętego na cel mieszkaniowy, a następnie stała się współwłaścicielką mieszkania. Co prawda stało się to na skutek kolejnej czynności prawnej – darowizny, ale warunki do przyznania zwolnienia zostały spełnione – orzekł WSA.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

orzecznictwo