Cesja poza współczynnikiem przychodowym

Przepis odnoszący się do sytuacji, w której część dochodów nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z podatku, nie ma zastosowania do przychodów z cesji wierzytelności – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

Spór toczył się o art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT. Z pierwszego z tych przepisów wynika, że jeżeli nie można przypisać, które koszty dotyczą przychodów ze źródeł podlegających opodatkowaniu, a które przychodów ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu lub zwolnionych z podatku, to podatnik odlicza je proporcjonalnie. Ustala je w takim stosunku, w jakim osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł pozostają w ogólnej kwocie przychodów.

Artykuł 15 ust. 2a nakazuje stosować tę zasadę również wtedy, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z tego opodatkowania.

Chodziło o spółkę, która prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a więc zwolnioną z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Jednocześnie spółka prowadzi działalność opodatkowaną na zasadach ogólnych.

Spółka zawarła z bankiem umowę faktoringu niepełnego. Na tej podstawie przelewa na bank wszystkie swoje wierzytelności przysługujące jej od kontrahentów i to zarówno w zakresie działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej z CIT. Kontrahenci spłacają swoje długi z tytułu faktur wystawionych przez spółkę tylko na rachunek banku. Spółka uważała, że przychody z cesji wierzytelności własnych w ramach faktoringu niepełnego powinna rozpoznać jako opodatkowane na zasadach ogólnych i wliczać do współczynnika przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2a ustawy o CIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że skoro przychody z cesji wierzytelności są w całości opodatkowane, to nie należy ich uwzględniać przy wyliczeniu współczynnika pozwalającego na odpowiednie przypisanie kosztów wspólnych. Artykuł 15 ust. 2a nie ma tu zastosowania – uznał organ.

Tego samego zdania był WSA. Jego wyrok jest nieprawomocny.©℗

orzecznictwo