Kosztem przy zbyciu należności z tytułu umów leasingowych, wniesionych wcześniej do spółki, są wydatki poniesione na nabycie przedmiotu leasingu – uznał NSA.
Sprawa dotyczyła spółki leasingowej, która oferuje swoim klientom leasing nieruchomości i ruchomości. Spółka najpierw nabywa przedmioty leasingu (np. samochody), a zatem sama ich nie wytwarza, a następnie oddaje je do używania klientom w ramach umów leasingu w zamian za opłaty leasingowe.
Spółka zamierzała powołać do życia spółkę osobową i zostać jej wspólnikiem. Chciała wnieść do niej wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu zawartych umów leasingu (opłaty leasingowe w części kapitałowej i odsetkowej). W przyszłości spółka osobowa miałaby je jednak zbyć – w całości lub w części.
Spór sprowadzał się do tego, co będzie kosztem podatkowym w razie zbycia takiego przedmiotu wkładu (wierzytelności leasingowych).
Spółka uważała, że będzie nim wartość wydatków poniesionych przez nią na nabycie przedmiotów przekazanych klientom w leasing (np. samochodów). Tłumaczyła, że oddając przedmioty leasingu do odpłatnego korzystania, wytworzyła prawo majątkowe, bo uzyskała prawo do otrzymania od korzystającego opłat leasingowych (wierzytelność), które następnie zamierzała wnieść do spółki osobowej. Zastrzegła, że nie zamierza uznawać za koszt części odsetkowej opłat leasingowych, bo nie poniosła wydatków na jej wytworzenie. Takim wydatkiem jest jedynie kwota odpowiadająca cenie nabycia przedmiotu leasingu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie zgodził się ze spółką. Uznał, że co prawda poniosła ona wydatki na nabycie przedmiotów, które następnie oddała w leasing, ale do spółki osobowej nie wniesie przedmiotu wkładu (one nadal zostają w majątku leasingodawcy), a jedynie wierzytelności z tytułu należnych opłat leasingowych. Poniesione przez spółkę osobową wydatki nie są więc wydatkami na nabycie przedmiotu wkładu. Dyrektor nie zgodził się też ze spółką, że wytworzyła ona prawo majątkowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jednak że w świetle art. 15 ust. 1t ustawy o CIT kosztem podatkowym będzie wartość poniesionych wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, czyli wartość wydatków poniesionych przez spółkę-leasingodawcę na nabycie przedmiotu leasingu.
Jak ująć fakturę otrzymaną przez jednostkę budżetową na przełomie roku

Zobacz również
WSA przyznał też, że określony w art. 15 ust. 1t pkt 2 ustawy o CIT termin „wytworzenie” należy odnosić do wszystkich sytuacji, w których prawo (przedmiot) pojawia się u podatnika w inny sposób niż tylko przez nabycie od osoby trzeciej.
Stanowisko to w pełni podzielił NSA. Sędzia Jerzy Rypina wyjaśnił, że wydatki na wykreowanie wierzytelności wniesionej następnie aportem należy uznać za wydatki na jej wytworzenie. Będą więc one kosztem w momencie zbycia tego wkładu.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 21 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 2698/13.