Pieniądze przyznane przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych nie muszą pochodzić wprost ze środków pracodawcy. Mogą być tylko za jego pośrednictwem przekazywane – orzekł WSA w Warszawie.
Chodziło o pracownika naukowego uczelni, który brał udział w programie organizowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Celem programu jest umożliwienie naukowcom udziału w badaniach prowadzonych w zagranicznych ośrodkach naukowych. Dzięki programowi mają nowe teorie i technologie, które potem mogłyby być stosowane w kraju. Jednym z warunków sfinansowania wyjazdu naukowca przez ministerstwo jest zatrudnienie go przez uczelnię na podstawie umowy o pracę.
Uczelnia zaraz po otrzymaniu dofinansowania z ministerstwa przekazała naukowcowi całość pieniędzy. Naukowiec sądził, że nie zapłaci od nich podatku, bo zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT świadczenia przyznane zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych są zwolnione z opodatkowania (z pewnymi wyjątkami, które nie mają znaczenia w tej sprawie). We wniosku o interpretację podkreślał, że pozyskanie tych pieniędzy bez wniosku pracodawcy w ogóle nie byłoby możliwe, a warunkiem koniecznym dla ich przyznania był m.in. stosunek pracy łączący naukowca i uczelnię. Warunek ten został spełniony. Nie ulega też wątpliwości, że pieniądze zostały przyznane na podniesienie kwalifikacji zawodowych, a nie zarobkowych – tłumaczył.
MF zbada interpretacje w sprawie studiów i kursów
MF zbada interpretacje w sprawie studiów i kursów

Zobacz również
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził jednak, że dofinansowanie jest opodatkowane (interpretacja nr IPPB4/415-501/14-2/JK3). Argumentem było to, że uczestnik programu nie otrzymuje go od pracodawcy, a jedynie za jego pośrednictwem. Skoro więc przychód nie pochodzi ze środków pracodawcy, a tylko jest za jego pośrednictwem przekazywany, to podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił tę interpretację. Orzekł, że dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT bez znaczenia jest źródło finansowania. Zdaniem sądu dyrektor warszawskiej izby nieprawidłowo skupił się na pochodzeniu środków, ponieważ nie ma to znaczenia dla zwolnienia. Istotne jest, aby środki te pochodziły od pracodawcy. Kluczowe znaczenie ma to, czy między naukowcem a uczelnią, która jest beneficjentem programu organizowanego przez ministerstwo, jest zawarty stosunek pracy – uznał WSA. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 27 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3853/14.