Od 1 stycznia 2016 r. płatnik będzie musiał podać w PIT-11, czy pracownik jest rezydentem podatkowym, czy nierezydentem.

Wynika to z obowiązującego już rozporządzenia ministra finansów z 17 listopada 2014 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U., poz. 1634). Zakłada ono, że od 1 stycznia 2016 r. trzeba będzie złożyć formularz PIT-11 (za okres od 1 stycznia 2015 r.) w nowej wersji (wersja 22). Przewidziano w niej nowe pola do wypełnienia przez płatnika. Będzie on musiał wskazać, czy podatnik (pracownik) ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (czyli czy jest rezydentem podatkowym w naszym kraju), czy też ma ograniczony obowiązek podatkowy (czyli jest nierezydentem). Różnica między nimi polega na tym, że rezydent płaci w Polsce PIT od wszystkich swoich dochodów, a nierezydent jedynie od tej ich części, którą osiągnął w naszym kraju.
Płatnik będzie więc musiał ustalić, w którym kraju pracownik ma centrum interesów osobistych i gospodarczych, ile dni przebywa na terytorium Polski i czy z innych powodów nie jest rezydentem innego kraju.
Płatnik będzie mógł np. zażądać od pracownika oświadczenia o kraju rezydencji – zauważa Andrzej Taudul, doradca podatkowy i partner w kancelarii Paczuski Taudul i Partnerzy.
Zwraca uwagę, że może być z tym kłopot. – W przypadku osób zatrudnionych na umowę o pracę nie ma problemu, bo rezydenci i nierezydenci są opodatkowani tak samo, według skali PIT (18 i 32 proc. podatku). Istotne różnice dotyczą jednak cudzoziemców będących członkami zarządu i menedżerami – mówi Andrzej Taudul. Wyjaśnia, że jeśli taka osoba jest rezydentem, to jej dochody są opodatkowane według skali podatkowej. Obliczony w ten sposób dochód pomniejsza się o składki ZUS, a podatek o składkę zdrowotną. Jeśli jednak menedżer jest nierezydentem, jego dochody mogą być objęte 20-proc. zryczałtowanym podatkiem.
Inny problem związany z nowym formularzem PIT-11 dotyczy osób, które są rezydentami więcej niż jednego kraju. Andrzej Taudul podaje skrajny, ale obrazowy przykład podatnika z Wielkiej Brytanii, który w tym kraju ma żonę i dzieci, a sam ma obywatelstwo Stanów Zjednoczonych i przez więcej niż 183 dni pracuje w Polsce. – Taka osoba może być traktowana jako rezydent podatkowy każdego z tych trzech krajów. Polski pracodawca powinien więc samodzielnie lub z pomocą specjalisty rozstrzygnąć konflikt rezydencji – wskazuje ekspert.
Z rozporządzenia wynika również, że w przypadku nierezydentów trzeba będzie podać w PIT-11 zagraniczny numer NIP lub inny numer zagranicznego dokumentu stwierdzającego tożsamość (np. dowodu osobistego, prawo jazdy).
Pracodawcy będą musieli przekazać PIT-11 za 2015 r. pracownikowi oraz urzędowi skarbowemu (w formie elektronicznej) do końca lutego 2016 r. Jeśli jednak zdecydują się na formę papierową, to do urzędu skarbowego będzie musiała trafić wcześniej – do końca stycznia 2016 r.