Zwolnienie z VAT także dla komercyjnych usług edukacyjnych

Ze zwolnienia z VAT dla usług edukacyjnych mogą korzystać nie tylko podmioty publiczne. Ważne, żeby spełnione były cele podobne do tych, które przyświecają podmiotom prawa publicznego – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Chodziło o spółkę, która zajmuje się udzielaniem korepetycji indywidualnych i grupowych, stacjonarnie oraz online z: matematyki, fizyki i chemii, prowadzeniem kursów maturalnych, przygotowaniem do egzaminu ósmoklasisty, matury międzynarodowej oraz przy aplikowaniu na studia.

Usługi te wykonuje kadra nauczycielska składająca się z wykładowców polskich uczelni, absolwentów oraz studentów kierunków ścisłych. Spółka zatrudnia ich na podstawie umowy zlecenia lub w ramach wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Co ze zwolnieniem

Spółka uważała, że świadcząc w ten sposób usługi edukacyjne, może korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Argumentowała, że jej cele są podobne do tych, jakie przyświecają podmiotom działającym w systemie oświaty publicznej. Wyjaśniła, że uczy tych samych zagadnień co szkoły publiczne i swój program dostosowuje do programu realizowanego przez szkoły publiczne.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że świadczone przez spółkę usługi prywatnego nauczania nie mogą korzystać ze zwolnienia z VAT (interpretacja o sygn. 0114-KDIP4-2.4012.311.2022.2.WH). Uzasadnił to tym, że spółka nie ma żadnej z cech podmiotu publicznego ani nie podlega kontroli ze strony państwa.

Wskazał, że w art. 43 ust. 1 pkt 26 mowa jest o usługach świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Przywołał również art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy VAT, który przewiduje zwolnienie dla kształcenia dzieci lub młodzieży, kształcenia powszechnego lub wyższego, kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, prowadzonego przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele są uznane za podobne.

Uznał zatem, że spółka nie spełnia warunków, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT oraz w przepisach dyrektywy.

Wykładnia zawężająca

Stanowiska tego nie zaakceptował WSA w Warszawie. Orzekł, że fiskus zawężająco interpretuje art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy.

Przepis ten – jak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 28 listopada 2013 r. (sygn. C-319/12) dotyczącym polskiej spółki MDDP sp. z o.o. Akademia Biznesu – pozwala na objęcie zwolnieniem usług edukacyjnych świadczonych przez podmioty niepubliczne w celach komercyjnych. TSUE zastrzegł jednak, że zwolnienie to nie dotyczy wszystkich usług edukacyjnych w sposób ogólny, bez uwzględnienia celów realizowanych przez podmioty niepubliczne. Dlatego zbadanie, czy dany podmiot realizuje cele podobne do tych podmiotu prawa publicznego, należy do sądu krajowego – uznał TSUE.

W wyroku z 28 kwietnia 2022 r. (C-612/20) dotyczącym rumuńskiej sprawy TSUE orzekł, że rumuński podmiot Happy Education nie realizuje celów podobnych do tych podmiotu edukacyjnego prawa publicznego. Firma ta nie spełniła bowiem warunków ustanowionych w rumuńskim prawie. Wymagało ono bowiem zawarcia partnerstwa z placówką kształcenia w ramach programu „Szkoła po szkole”.

Wyrok WSA jest nieprawomocny. ©℗

orzecznictwo