Jeżeli pierwotne nabycie nieruchomości nie było objęte podatkiem od towarów i usług, to jej późniejsza sprzedaż nie może być zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – wyjaśnił szef Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji zmieniającej.

Uchylił w niej interpretację dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4012.577.2018.4.LS).

Chodziło o kobietę, która od lat jest rolnikiem posiadającym grunty rolne. Kobieta wydzierżawiła je, a dzierżawca wykorzystywał je na cele działalności zwolnionej z opodatkowania. Niezależnie od tego kobieta prowadzi sklep i jest czynnym podatnikiem VAT z tego tytułu.

Postanowiła sprzedać kilka działek wydzielonych z wydzierżawionego gospodarstwa. Po ich wydzieleniu miała zostać wydana decyzja o warunkach zabudowy, a działki byłyby przeznaczone na zabudowę mieszkalną.

Kobieta wyjaśniła, że nie będzie ogłaszać swoich planów sprzedaży ani korzystać z usług profesjonalnego pośrednika. Dlatego uważała, że sprzeda działki w ramach zwykłego zarządu prywatnym majątkiem, co nie podlega VAT.

Na poparcie swojego stanowiska przywołała wyroki Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 sierpnia 2011 r. (sygn. C-180/10 i C-181/10).

Dyrektor KIS uznał inaczej. Zwrócił bowiem uwagę na to, że kobieta wykorzystuje grunty do celów zarobkowych, oddając je w dzierżawę. Stwierdził więc, że sprzedaż będzie dotyczyć majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, a to oznacza, że w tym zakresie kobieta będzie działać jako podatnik VAT.

Dyrektor KIS uznał zarazem, że kobieta nie skorzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Dotyczy ono bowiem dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Natomiast w tym wypadku sprzedane grunty stanowiłyby teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, bo zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania miałyby być przeznaczone na cele mieszkalne.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej dopatrzył się natomiast prawa do zwolnienia na innej podstawie – art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Przepis ten dotyczy dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu ich nabycia, importu lub wytworzenia nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Organ uznał, że oba warunki będą w tym przypadku spełnione.

Innego zdania był szef KAS. Zwrócił uwagę na to, że kobieta otrzymała grunty w darowiźnie, a więc nie został wtedy naliczony VAT. Natomiast zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 dotyczy wyłącznie sytuacji, w której sprzedawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na ograniczenia i zakazy zapisane w przepisach krajowych lub w unijnej dyrektywie VAT – wyjaśnił szef KAS.

Podkreślił, że takie stanowisko potwierdzają wyroki: NSA z 28 lutego 2013 r. (sygn. akt I FSK 627/12) i TSUE z 8 grudnia 2005 r. (sygn. akt C-280/04).

Jeśli więc pierwotna transakcja w ogóle nie była opodatkowana, to nie może być zastosowane zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2, a sprzedająca powinna doliczyć do ceny sprzedaży działek 23 proc. VAT – podsumował szef KAS.©℗