Polski przedsiębiorca ma zezwolenie na procedurę uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. Dzięki temu nie musi płacić cła od importowanych towarów, które po przeróbce opuszczą obszar celny Wspólnoty. Ponieważ nie zdąży na czas złożyć rozliczenia procedury, zastanawia się, jakie konsekwencje mu za to grożą?
Konsekwencje dla przedsiębiorcy mogą być bardzo dotkliwe. W zezwoleniu na procedurę gospodarczą, w tym wypadku procedurę uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, zawarte są warunki, których przedsiębiorca musi obowiązkowo przestrzegać. Jednym z istotniejszych jest konieczność rozliczania procedury w terminie określonym w zezwoleniu.
Jak stanowią przepisy, niedopełnienie nawet jednego z warunków korzystania z gospodarczej procedury celnej może skutkować powstaniem długu celnego. Oznacza to, że kwota cła, której przedsiębiorca nie musiał opłacać, staje się wymagalna wraz z odsetkami jak od zaległości podatkowych. Wysokość tego długu określa się na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla przywożonych towarów w chwili przyjęcia zgłoszenia o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego.
Przedsiębiorca, chcąc uniknąć przykrych konsekwencji związanych z tą sytuacją, powinien udowodnić organom celnym, że uchybienie to „nie miało rzeczywistego wpływu na prawidłowe przeprowadzenie procedury”. To sformułowanie, zawarte w art. 204 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, zostało doprecyzowane w art. 859 rozporządzenia wykonawczego do Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Jak stanowi ten przepis , w przypadku uszlachetniania czynnego przekroczenie limitu czasowego przeznaczonego na przedstawienie rozliczenia procedury stanowi „uchybienie niemające znaczącego wpływu na właściwe funkcjonowanie procedury celnej”, o ile „limit zostałby przedłużony, jeśli wniosek o takie przedłużenie zostałby złożony na czas”. Dodatkowo przedsiębiorca musi udowodnić, że uchybienie to nie stanowiło próby pozaprawnego usunięcia towaru spod dozoru celnego oraz nie było spowodowane wyraźnym zaniedbaniem ze strony osoby zainteresowanej.
Spełnienie wymienionych warunków może być stosunkowo trudne dla przedsiębiorcy, któremu zwykle niełatwo przewidzieć, czy gdyby złożył wniosek o przedłużenie terminu, uzyskałby na to zgodę, nie mówiąc o konieczności udowodnienia, że nieterminowe rozliczenie nie było skutkiem „wyraźnego zaniedbania” z jego strony. Jednak jak wynika z praktyki, wnioski o przedłużenie terminu rozliczenia procedury, stosownie uzasadnione, uzyskują pozytywną odpowiedź ze strony urzędu celnego. Trzeba jednak pamiętać, że nawet jeżeli przedsiębiorcy uda się uniknąć powstania długu celnego, pozostają jeszcze inne konsekwencje, o których mowa w art. 861 rozporządzenia. Przedsiębiorca może odpowiadać karnie (na podstawie art. 89 kodeksu karnego skarbowego) lub nawet może mu zostać cofnięte pozwolenie na daną procedurę celną.
Podstawa prawna
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE z 1992 r. L 302, s. 1 ze zm.; Dz.Urz. UE, polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, s. 307–356). Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. WE z 1993 r. L 253, s. 1). Ustawa z 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 186 ze zm.).