Ponad 1,4 tys. razy generalny inspektor informacji finansowej przekazał w zeszłym roku fiskusowi dane na jego wniosek. Ponadto w 1,5 tys. przypadkach zrobił to z własnej inicjatywy – wynika z opublikowanego sprawozdania z działań GIIF w 2014 r.
Wnioski organów podatkowych dotyczyły prawie 2,5 tys. podmiotów. Większość, bo 1320 złożyły urzędy kontroli skarbowej (w sprawie 2227 podmiotów). Najwięcej do GIIF zwracały się UKS: w Poznaniu (163), Krakowie (162), Gdańsku (137) i Warszawie (131). Jeszcze kilka lat temu skarbówka dużo rzadziej korzystała z pomocy generalnego inspektora: w 2010 r. – 244 razy, 2011 roku – 282, a 2012 roku – 546.
W ostatnich latach współpraca wyraźnie się zacieśniła. Było to widoczne szczególnie w 2013 r., kiedy do GIIF trafiło 1361 wniosków od UKS-ów. W mniejszym stopniu z takiej możliwości pozyskania informacji korzystają dyrektorzy izb skarbowych (w 2014 r. – 16 wniosków) i celnych (36 wniosków).
Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 46, poz. 276 ze zm.) pozwala GIFF przekazywać dane również z własnej inicjatywy. Z roku na rok coraz częściej korzysta on z tego uprawnienia. O ile w 2012 r. przekazał 989 powiadomień, o tyle w 2013 r. – już 1870, a w 2014 r. – 2170. Najwięcej z nich trafiło do organów kontroli skarbowej (w 2014 r. – 1531), Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (310), policji (294) i Centralnego Biura Antykorupcyjnego (13).
GIIF przekazuje informacje o transakcjach, które sam uzyskał od innych podmiotów (np. instytucji finansowych, doradców podatkowych, biegłych rewidentów i prawników). Do organów skarbowych najczęściej trafiają informacje dotyczące zaniżania lub nieujawniania obrotów, wyłudzeń VAT, oszustw karuzelowych i typu „znikający podatnik”.
Z raportu wynika, że takie działania GIFF przynoszą skutek. W wielu przypadkach udało się dzięki temu odzyskać przez Skarb Państwa uszczuplone należności.
Ponadto w 2014 r. GIFF zwrócił się do organów kontroli skarbowej z pięcioma wnioskami oraz do urzędów skarbowych z 10 wnioskami o zbadanie legalności pochodzenia określonego majątku.
