Czy zagraniczna instytucja wspólnego inwestowania może być zwolniona w Polsce z CIT tylko, jeżeli jest zarządzana przez uprawnione do tego podmioty zewnętrzne?
Rozstrzygnie to dopiero Trybunał Sprawiedliwości UE, do którego w minionym tygodniu skierował pytanie prejudycjalne Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Sąd nabrał wątpliwości, rozpatrując skargę luksemburskiej spółki będącej specjalistycznym funduszem inwestycyjnym (fundusz typu SIF-SICAV).
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odmówił jej prawa do zwolnienia z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT. W interpretacji z 6 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.125.2022.2.BD) stwierdził, że nie spełnia ona warunku z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f ustawy o CIT. Musiałaby być bowiem zarządzana przez podmiot prowadzący działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmiot ten miałby siedzibę.
W tym wypadku tak nie jest – uznał – bo fundusz będzie zarządzany przez swój zarząd. Co prawda zarząd ten ma licencję na zarządzanie funduszem i jest zarejestrowany jako zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, ale – jak stwierdził dyrektor KIS – to nie to samo co podmiot zewnętrzny, który prowadzi działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym.
Fiskus przywołał tu wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego 7 czerwca 2016 r. (sygn. akt II FSK 417/14) i z 21 lipca 2017 r. (II FSK 1777/15). Wynikało z nich, że istotne jest oddzielenie aktywów funduszu inwestycyjnego od aktywów organu nim zarządzającego, bo to przekłada się na rozdzielnie ryzyka inwestycyjnego i ryzyka gospodarczego związanego z wykonywaniem działalności polegającej na tworzeniu i zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi.
Nie ulega wątpliwości, że wolą ustawodawcy było ustanowienie zwolnienia dla zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania, ale tylko takich, które działają na podobnych zasadach jak polskie fundusze inwestycyjne – podsumował dyrektor KIS.
Spółka zaskarżyła tę interpretację do sądu, bo uznała, że od zagranicznych funduszy inwestycyjnych należy wymagać cech porównywalnych, ale nie identycznych. Trzeba więc uwzględnić specyfikę systemów prawnych państw ich siedziby, w tym w szczególności różnice w ukształtowaniu zasad działalności funduszy inwestycyjnych – argumentowała. ©℗
orzecznictwo
Postanowienie WSA w Gliwicach z 28 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 942/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
