Organ podatkowy w decyzji dotyczącej umorzenia zaległości podatkowej musi wyjaśnić, jaka jest rzeczywista sytuacja osobista, majątkowa i zdrowotna podatnika i dlaczego nie uzyskuje on dochodów z wartościowej nieruchomości – orzekł WSA w Olsztynie.
Sprawa dotyczyła mężczyzny, który jest właścicielem działki o powierzchni 5 tys. mkw. i domu o powierzchni 270 mkw. Mieszka tam sam, jest osobą niepełnosprawną. W czerwcu 2020 r. wystąpił do prezydenta miasta o umorzenie 9,5 tys. zł zaległości w podatku od nieruchomości za lata 2005–2020. Mężczyzna wskazywał, że od lat jest niepełnosprawny, utrzymuje się z 500 zł miesięcznego zasiłku stałego, który ledwo wystarcza na bardzo skromne zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.
Prezydent miasta decyzją z grudnia 2020 r. odmówił umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości. Przyznał, że faktycznie mężczyzna nie ma pracy i utrzymuje się z zasiłku z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, ale ma nieruchomości o szacunkowej wartości 1,5 mln zł. Mógłby więc spłacić dług, gdyby ją sprzedał, zamienił lub choćby wynajął. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie zgodziło się z prezydentem.
Mężczyzna w skardze do sądu zwrócił uwagę, że od lat nie może sprzedać nieruchomości m.in. ze względu na brak aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dodał, że jest w podeszłym wieku i schorowany.
WSA w Olsztynie uchylił decyzje organów. Zwrócił uwagę, że nie wzięły one pod uwagę, że część zaległości się przedawniła, a umorzeniu mogą podlegać jedynie te zaległości, które się nie przedawniły.
Zdaniem WSA organy nie wyjaśniły, jaka jest rzeczywista sytuacja osobista, majątkowa i zdrowotna skarżącego i dlaczego nie uzyskuje on dochodów z nieruchomości lub jej nie sprzeda (zwłaszcza że podatnik podnosił, że nie może tego zrobić). Organy nie wzięły pod uwagę, że przy jego budżecie domowym skarżący nie jest w stanie spłacić zaległości – wskazał sąd. Powinny wykazać, że mężczyzna może uzyskać pieniądze, które pozwolą mu spłacić zadłużenie. I nie chodzi tu o potencjalną możliwość, ale o uprawdopodobnienie, że z danego źródła i w konkretnym okresie uzyska on realnie pieniądze, które pozwolą mu spłacić dług, nie powodując przy tym, że zostanie pozbawiony możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych.
Wyrok jest nieprawomocny.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Olsztynie z 14 września 2022 r., sygn. akt I SA/Ol 779/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
