Czy można zrezygnować z estońskiego CIT przed upływem czterech lat? Tak – uważa dyrektor KIS. Nie – stwierdził wiceminister finansów Piotr Patkowski w odpowiedzi na interpelację nr 35017

Oba pisma dzieli zaledwie miesiąc od ich wydania.
W interpretacji indywidualnej z 22 sierpnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.112.2022.1.BS) dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił: „co do zasady estoński CIT wybiera się na okresy czteroletnie. Podatnik może również w dowolnym momencie zrezygnować z tej formy opodatkowania, na podstawie art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Warunkiem jest jednak to, aby rezygnacja nastąpiła z końcem roku obrotowego (podatkowego). Nie jest dopuszczalna rezygnacja z ryczałtu w trakcie trwającego roku obrotowego (podatkowego)”.

Co się zmieniło

Wskazany przez dyrektora KIS art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT zmienił brzmienie 1 stycznia 2022 r. Obecnie stanowi on: „Podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 – w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem”.
Do końca 2021 r. przepis ten brzmiał inaczej: „Podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem ostatniego roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 – w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem”.
Ustawodawca usunął więc słowo „ostatniego”, co – zdaniem dyrektora KIS – ma istotne znaczenie. Oznacza bowiem, że spółka może zrezygnować z estońskiego CIT z końcem każdego roku podatkowego przypadającego na czteroletni okres, na jaki co do zasady wybiera się tę formę opodatkowania. Ważne jest tylko, aby nie zrezygnować w trakcie trwającego roku podatkowego, co podkreśla dyrektor KIS.
Jego wykładnia oznacza, że podatnicy nie muszą już uciekać się do fortelu i celowo łamać warunków estońskiego CIT, by z niego „wyjść”. Wcześniej zdarzało się, że świadomie naruszali warunki tego ryczałtu, wymienione w art. 28j ustawy o CIT.

Co w zawiadomieniu

W art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT znajduje się nawiązanie do okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 ustawy.
Ten, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2, to „okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7”, czyli w zawiadomieniu o wyborze ryczałtu od dochodów spółek ZAW-RD.
Z kolei art. 28f ust. 2 mówi o przedłużeniu „na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji”.

To minimum

W odpowiedzi udzielonej 19 sierpnia 2022 r. na interpelację poselską nr 35017 wiceminister Piotr Patkowski zinterpretował te przepisy inaczej niż dyrektor KIS. Stwierdził: „W myśl art. 28f ust. 1 ustawy o CIT podatnik wybiera opodatkowanie ryczałtem na okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, które obowiązany jest wskazać w zawiadomieniu ZAW-RD. Okres opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek wskazany w zawiadomieniu ZAW-RD jest okresem minimalnym. Może on ulec wydłużeniu m.in. na skutek zmiany roku obrotowego w trakcie okresu opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, który został wskazany w zawiadomieniu ZAW-RD, lecz nie może on ulec skróceniu”.
Powyższe – jak dodał – „wynika z faktu, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.) rokiem obrotowym jest okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, a w przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy”. ©℗
Jest też inna zmiana
Przypomnijmy, że od 2022 r. zmienił się także sposób poboru podatku od dochodu z tytułu tzw. korekty wstępnej, sporządzanej na ostatni dzień roku poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (art. 7aa ust. 1 ustawy o CIT). Korekta ta ma zastosowanie do różnic przejściowych między wynikiem finansowym a podatkowym podatnika.
Nie zmienił się sposób wyliczania przychodów oraz kosztów na potrzeby ustalenia dochodu z tytułu tej korekty. Natomiast istotnie zmienił się sposób poboru podatku od tego dochodu.
„Zapłata tego podatku następuje dopiero z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli podatnik stosował to opodatkowanie krócej niż cztery lata podatkowe. Natomiast w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres dłuższy niż cztery lata podatkowe, zobowiązanie podatkowe wygasa w całości (art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT)” – wyjaśniło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi z 29 marca 2022 r. na pytanie DGP.