Takie stanowisko wyraził w najnowszej interpretacji z 2 sierpnia br. (sygn. 0114-KDIP2-2.4011.393.2022.7.AP) oraz we wcześniejszych – m.in. z 22 kwietnia 2022 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4011.184. 2022.1.SP), z 15 czerwca 2022 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4011.251. 2022.3.SP) i z 13 lipca 2022 r. (sygn. 0115-KDIT1.4011.333.2022.1.MN).
Wojewódzkie sądy administracyjne orzekają w tej sprawie niejednolicie. Z fiskusem zgodził się krakowski WSA w wyrokach z 14 grudnia 2021 r. (sygn. akt I SA/Kr 1398/21) i z 30 stycznia 2020 r. (I SA/Kr 1052/19). Drugie z orzeczeń dotyczyło podobnego problemu, ale na gruncie CIT.