Orzeczenie
Można pomniejszać przychód o odpisy od środków trwałych, których zakup został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych – orzekł WSA w Warszawie.
Sprawa dotyczyła spółki, która, mając status pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej, utworzyła zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zgodnie z przepisami przekazywała na niego równowartość zaliczek na PIT od wynagrodzeń pracowniczych (zamiast odprowadzania ich do urzędu skarbowego). W myśl ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721) środki ZFRON przeznacza się m.in. na wyposażenie stanowisk pracy oraz przystosowanie środowiska pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, w tym na zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń, wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu pracy.
Spór dotyczył tego, czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, których zakup spółka sfinansowała ze środków ZFRON, są dla niej kosztem podatkowym w części odpowiadającej równowartości zaliczek na PIT przekazanych na konto funduszu.
Spółka uważała, że ma taką możliwość, bo ustawa o CIT nie różnicuje zasad amortyzacji w zależności od charakteru prowadzonej działalności i statusu podatnika, a w szczególności nie przewiduje innych reguł dla zakładów pracy chronionej. Zwracała też uwagę na to, że art. 16 ustawy o CIT nie zabrania zaliczania do kosztów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sfinansowanych z ZFRON.
Nie zgodził się z nią dyrektor izby skarbowej. Stwierdził, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, w tym wypadku – na ZFRON. Tym samym nie są kosztem wpłaty na ZFRON, odpowiadające środkom z zaliczek na PIT. W przeciwnym razie spółka dwukrotnie ujmowałaby w rachunku podatkowym ten sam koszt – raz byłoby nim wynagrodzenie brutto, a drugim razem – odpisy amortyzacyjne od środków trwałych kupionych z pieniędzy ZFRON.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił tę interpretację. Nie zgodził się z dyrektorem izby, że doszłoby do podwójnego zaliczenia w koszty tej samej kwoty. Skoro pracodawca wypłaca pracownikowi wynagrodzenie, to ma prawo zaliczyć je w całości do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast zaliczki na PIT są już z majątku pracownika, a nie majątku pracodawcy – przypomniał WSA.
Sąd dodał, że zwolnienie pracowników zakładu pracy chronionej z zaliczek na PIT jest rodzajem preferencji podatkowej. Ma ona na celu sfinansowanie funduszu tworzonego przez zakład pracy i przeznaczonego wyłącznie na ściśle określone cele. Wykluczenie możliwości zaliczenia w koszty odpisów amortyzacyjnych od środków sfinansowanych z ZFRON pozbawiałoby w części preferencji zamierzonej przez ustawodawcę dla zakładów pracy chronionej.
Wyrok jest nieprawomocny.
Nie można pozbawić zakładów pracy chronionej ich ustawowej preferencji
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 14 stycznia 2015r., sygn. akt III SA/Wa 1760/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia