Takie rozstrzygnięcie wydał Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie polskiej spółki Asprod. Problem powstał w trakcie kontroli przeprowadzonej przez organy celne. Stwierdziły one, że w kontrolowanym okresie od marca 2009 r. do września 2010 r. spółka używała alkoholu do produkcji wyrobów cukierniczych, ale nie uzyskała decyzji naczelnika urzędu celnego o dopuszczalnej normie zużycia napojów alkoholowych (wystąpiła o nią dopiero w 2012 r.). Od posiadania tej decyzji ustawa o podatku akcyzowym uzależnia zwolnienie z akcyzy dla produktów cukierniczych.
e-Cło: Kupiłeś samochód osobowy? Potwierdzenie zapłaty akcyzy wydrukujesz bez wizyty w Urzędzie Celnym
e-Cło: Kupiłeś samochód osobowy? Potwierdzenie zapłaty akcyzy wydrukujesz bez wizyty w Urzędzie Celnym

Zobacz również
Organy celne nakazały spółce zapłatę akcyzy od spirytusu w wyrobach cukierniczych. Spółka uważała, że dla skorzystania ze zwolnienia nie jest konieczna decyzja naczelnika o dopuszczalnej normie zużycia napojów alkoholowych. Wystarczy, że nie zostały przekroczone dopuszczalne normy zawartości alkoholu w produktach spożywczych, określone w dyrektywie Rady 92/83/EWG.
Rozpatrując skargę spółki, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie miał jednak wątpliwości, który przepis należy zastosować w tej sprawie – czy zwolnienie z akcyzy przewidziane w art. 27 ust. 1 lit. f dyrektywy Rady 92/83/EWG, czy polskie regulacje akcyzowe. Dyrektywa zwalnia z podatku alkohol etylowy zużywany w produkcji spożywczej, o ile jego zawartość w wytwarzanych produktach nie przekracza norm. Zgodnie z nimi w 100 kg wyrobów czekoladowych nie może być więcej niż 8,5 litra czystego alkoholu, a w 100 kg innych wyrobów – 5 litrów. Polska ustawa uzależnia zwolnienie podatkowe od spełnienia dodatkowego warunku – uzyskania decyzji naczelnika urzędu celnego o dopuszczalnej normie zużycia napojów alkoholowych.
Szczeciński WSA przedstawił pytanie prejudycjalne Trybunałowi Sprawiedliwości UE. Trybunał poprzestał na wydaniu postanowienia (wydaje się je, gdy odpowiedź na pytanie prejudycjalne można wywieść w sposób jednoznaczny z wcześniejszego orzecznictwa). Uznał, że polskie przepisy uzależniające zwolnienie od uzyskania decyzji naczelnika urzędu celnego są niezgodne z dyrektywą. Wyjaśnił, że państwa członkowskie mogą ustalić warunki, które mają zapewnić prawidłowe i uczciwe stosowanie zwolnień z akcyzy oraz zapobiegać uchylaniu się, omijaniu lub naruszaniu przepisów dyrektywy, ale nie mogą one podważać zwolnienia określonego w art. 27 ust. 1 dyrektywy. Nie można więc wprowadzać takich wymogów, które nie są niezbędne do zapewnienia prawidłowego i uczciwego stosowania zwolnienia z akcyzy. Trybunał ocenił, że warunek wynikający z polskiej ustawy o podatku akcyzowym podważa bezwarunkowy charakter zwolnienia przewidzianego w art. 27 ust. 1 lit. f i nie jest konieczny do zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania tego zwolnienia oraz zapobiegania wszelkim oszustwom.
ORZECZNICTWO
Postanowienie Trybunału Sprawiedliwości UE z 3 grudnia 2014 r. w sprawie C-313/14 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia