Jak rozliczyć fakturę korygującą wystawianą w związku ze zwrotem towarów w przypadku WDT? Czy osoba poniżej 26. roku życia pracująca za granicą musi złożyć zeznanie roczne?

Podatnik wystawił 21 marca 2022 r. fakturę korygującą do faktury (wystawionej 15 lutego 2022 r.) dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przyczyną korekty był zwrot towaru przez klienta. Kiedy podatnik powinien ująć tę fakturę korygującą do VAT i jaki kurs przeliczeniowy powinien zastosować?
Jak stanowi art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem (w tym w związku ze zwrotem towarów), dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał. Przy czym z art. 29a ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że warunku posiadania dokumentacji nie stosuje się m.in. w przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT). Powoduje to, że faktury korygujące zmniejszające dotyczące WDT sprzedawcy powinni co do zasady rozliczać w okresie rozliczeniowym ich wystawienia.
A zatem przedmiotową fakturę korygującą podatnik powinien rozliczyć dla celów VAT w marcu 2022 r. (skoro została ona w tym miesiącu wystawiona). Powinien to uczynić – jak się przyjmuje – z zastosowaniem kursu historycznego, tj. kursu zastosowanego do przeliczenia korygowanej faktury pierwotnej. Na marginesie należy dodać, że z udostępnionego do prekonsultacji pakietu SLIM VAT 3 wynika, że przewiduje się dodanie przepisu stanowiącego o tym wprost – taki zapis ma się pojawić w projektowanym art. 31b ust. 1 ustawy o VAT.
Podstawa prawna
art. 29a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 196)
Student, który ma 21 lat, podczas wakacji w 2021 r. pracował w Austrii. Uzyskane z tej pracy dochody (w wysokości ok. 20 tys. zł) były jego jedynymi dochodami w 2021 r. Czy w tej sytuacji konieczne jest złożenie zeznania PIT-36?
W pierwszej kolejności należy wskazać, że osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy (zob. art. 3 ust. 1 ustawy o PIT). Powoduje to, że dochód uzyskany przez polskiego studenta (mającego – jak zakładam – miejsce zamieszkania w Polsce) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce (niezależnie od opodatkowania podatkiem dochodowym w Austrii).
Jednocześnie trzeba wskazać, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT zwalnia się od podatku dochodowego niektóre przychody otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Dotyczy to m.in. przychodów z pracy, w tym podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce przychodów z pracy uzyskiwanych za granicą (nie ma bowiem przepisu wyłączającego stosowanie wskazanego zwolnienia do zagranicznych przychodów z pracy).
Przyjmuje się, że podatnicy, którzy uzyskali w roku podatkowym wyłącznie przychody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, nie mają obowiązku składania zeznań PIT. Potwierdza to treść przygotowanej przez Ministerstwo Finansów „Broszury Informacyjnej do zeznania PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2021 roku”, gdzie przeczytać można, że „uzyskanie w roku podatkowym wyłącznie przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy, nie rodzi – samo w sobie – obowiązku złożenia zeznania”. Skoro zatem w przedstawionej sytuacji osoba fizyczna uzyskała w 2021 r. wyłącznie przychody z pracy w Austrii objęte w całości zwolnieniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, to nie ma ona obowiązku składania zeznania PIT-36 za 2021 r.
Podstawa prawna
art. 3 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 148 oraz art. 45 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 830)
Zapraszamy do zadawania pytań
pik@gazetaprawna.pl