Przedsiębiorca, który po brexicie otrzymał dywidendę od brytyjskiej spółki córki, musi zapłacić 19 proc. podatek dochodowy – stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Za bez znaczenia uznał to, że podmioty z siedzibą w Wielkiej Brytanii nadal są wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o CIT, do którego odwołuje się art. 20 ust. 14 tej ustawy. Przepis ten mówi o zwolnieniach dla dywidend oraz innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych.
Ważniejsze – jak wyjaśnił dyrektor KIS – jest to, że od początku 2021 r. Wielka Brytania przestała być członkiem Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. A to oznacza, że brytyjskie spółki wypłacające dywidendę do Polski nie spełniają warunków określonych w unijnej dyrektywie 2011/96/EU z 30 listopada 2011 r. i w art. 20 ust. 3 ustawy o CIT.
Na problem ten zwróciliśmy po raz pierwszy uwagę w artykule „Brytyjska dywidenda od stycznia już z podatkiem” (DGP nr 58/2021). Już wtedy wskazaliśmy, że mimo brexitu nie został zmieniony załącznik nr 4 do ustawy o CIT, do którego odwołuje się art. 20 ust. 14 tej ustawy. Nadal są w nim wymienione spółki brytyjskie (poz. 24 załącznika).
Eksperci uznali to za typowe niedopatrzenie ustawodawcy. Niemniej powstała wątpliwość, czy wskutek tego niedopatrzenia wypłata brytyjskiej dywidendy może być nadal zwolniona z CIT.
Z takiego założenia wyszła polska spółka, która od grudnia 2019 r. jest jedynym udziałowcem brytyjskiego podmiotu. Była przekonana, że mimo brexitu nadal ma prawo do zwolnienia otrzymanej dywidendy z podatku, na podstawie art. 20 ust. 3 i art. 20 ust. 14 ustawy o CIT. Jej argumentem było właśnie to, że brytyjskie spółki wciąż są wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy.
Nie zgodził się z nią dyrektor KIS. Wyjaśnił, że wraz z wyjściem Wielkiej Brytanii z UE i EOG wypłata dywidendy ze spółki mającej siedzibę na terytorium tego kraju nie jest objęta zwolnieniem podatkowym i nie zmienia tego treść załącznika nr 4 do ustawy o CIT. Ważniejsze jest spełnienie warunków określonych w art. 20 ust. 3 ustawy, co w tej sprawie nie może mieć już miejsca – podsumował organ. ©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 7 marca 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.573.2021.1.MK