Wsteczne obniżenie rocznej stawki amortyzacyjnej. Jak rozliczyć CIT i VAT?

Jak prawidłowo rozliczyć CIT i VAT przy wstecznym obniżeniu rocznej stawki amortyzacyjnej dla obrabiarki do metali.

W kwietniu 2019 r. Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) nabyła maszynę (obrabiarkę do metali, podgrupa 41 Klasyfikacji Środków Trwałych). Zakup został udokumentowany fakturą z 24 kwietnia 2019 r. na kwotę netto 420 000 zł plus VAT 96 600 zł (dokument otrzymany przez Y tego samego dnia). Maszyna została nabyta wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej VAT i z tego względu w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2019 r. spółka odliczyła podatek naliczony w wysokości 96 600 zł. Maszyna była kompletna i zdatna do użytku, a jej przewidywany okres używania przekraczał rok. Spółka zaliczyła obrabiarkę do środków trwałych 30 kwietnia 2019 r. (tego dnia została oddana do używania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych). Wartość początkowa maszyny wyniosła 420 000 zł. Spółka wybrała liniową metodę amortyzacji z zastosowaniem ustawowej 14-proc. rocznej stawki amortyzacyjnej. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje za okresy miesięczne w wysokości 4900 zł. Rokiem podatkowym Y jest rok kalendarzowy, a za lata 2019–2021 spółka poniosła straty podatkowe (za 2019 r. 32 000 zł, za 2020 r. 78 000 zł, za 2021 r. przewidywana strata to 97 000 zł). Spółka obawia się, że nie rozliczy tych strat podatkowych z dochodów następnych lat, dlatego obecnie, tj. w marcu 2022 r., podjęła decyzję o obniżeniu rocznej stawki amortyzacyjnej tej maszyny do poziomu 2 proc., przy czym chciałaby dokonać tego obniżenia wstecznie, począwszy od stycznia 2020 r. Od rozpoczęcia działalności w 2007 r. spółka rozlicza VAT oraz zaliczki na CIT na zasadach ogólnych za okresy miesięczne. Spółka Y nigdy nie korzystała ze zwolnienia z CIT i nie jest tzw. spółką nieruchomościową. W jaki sposób powinna dokonać rozliczenia tej obniżki rocznej stawki amortyzacyjnej?

Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy

CIT

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT). Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się m.in. wydatków na nabycie środków trwałych (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Kosztem uzyskania przychodów mogą być natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (art. 15 ust. 6 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c ustawy o CIT, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.

Ustalenie wartości początkowej

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że obrabiarka do metali została nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, maszyna była kompletna i zdatna do użytku, a jej przewidywany okres używania przekraczał rok. Spółka prawidłowo zatem postąpiła, zaliczając obrabiarkę do środków trwałych.

Za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 16g ust. 3 zdanie pierwsze ustawy o CIT).

Spółce przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego od nabycia tej maszyny w kwocie 96 600 zł. Tak więc spółka prawidłowo ustaliła wartość początkową obrabiarki w cenie jej nabycia netto, tj. 420 000 zł. Obniżenie stawki amortyzacyjnej nie wpływa na wartość początkową tej maszyny. Dalej będzie ona wynosić 420 000 zł.

Amortyzacja liniowa z zastosowaniem stawki ustawowej

Stosownie do art. 16h ust. 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k ustawy o CIT, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e ustawy o CIT. Amortyzacja trwa do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j–16ł ustawy o CIT, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (art. 16i ust. 1 ustawy o CIT). Właściwą dla obrabiarek do metali (41 KŚT) jest roczna stawka amortyzacyjna w wysokości 14 proc.

Liniowa metoda amortyzacji środków trwałych polega na tym, że odpisów amortyzacyjnych – przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych – dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji (wykazu), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka wprowadziła maszynę do środków trwałych 30 kwietnia 2019 r., wybierając liniową metodę amortyzacji z zastosowaniem ustawowej 14-proc. rocznej stawki amortyzacyjnej. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje za okresy miesięczne w wysokości 4900 zł (420 000 zł x 14 proc. : 12 miesięcy). Pierwszego odpisu amortyzacyjnego spółka dokonała zatem za maj 2019 r.

Zmiana stawki

Za lata 2019–2021 r. spółka poniosła straty podatkowego. Spółka obawia się, że nie rozliczy tych strat podatkowych z dochodów następnych lat, dlatego podjęła decyzję o obniżeniu rocznej stawki amortyzacyjnej tej maszyny do poziomu 2 proc. Zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy o CIT podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zatem podatnicy amortyzujący środki trwałe metodą liniową mają prawo obniżyć roczną stawkę amortyzacyjną.

Uwaga! W przeciwieństwie do podwyższenia ustawowej stawki amortyzacyjnej możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Decyzja leży w gestii podatnika.

Na marginesie należy zauważyć, że art. 16 ust. 4 i 5 ustawy o CIT nie stosuje się do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym – w okresie korzystania z takiego zwolnienia (art. 16 ust. 8 ustawy o CIT). W analizowanej sprawie wyłączenie te nie znajdzie zastosowania.

Ustawodawca nie określił minimalnego poziomu, do którego można obniżyć stawki amortyzacyjne. W wydawanych interpretacjach organy podatkowe wskazują, że w przypadkach określonych w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT podatnik może obniżać stawki amortyzacyjne do dowolnej wysokości, w tym również do zera dla poszczególnych (wybranych) środków trwałych (zarówno w odniesieniu do środków trwałych nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji. Jak wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 18 maja 2017 r. (nr 0111-KDIB2-1.4010.24.2017.1.BJ), „(…) stawki amortyzacyjne mogą być obniżane według uznania podatnika, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego (…)”. Spółka może zatem obniżyć roczną stawkę amortyzacyjną dla obrabiarki do metali do poziomu 2 proc. w skali rocznej.

Zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł ustawy o CIT, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i–16k ustawy o CIT dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Obniżenie lub późniejsze podwyższenie stawki amortyzacyjnej w trybie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT nie jest zmianą metody amortyzacji. Środek trwały w dalszym ciągu jest amortyzowany za pomocą metody liniowej, a zmianie ulega jedynie wysokość stawki amortyzacyjnej (interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 kwietnia 2016 r., nr ILPB4/4510-1-55/16-2/ŁM).

Jaki CIT i VAT przy udzieleniu rabatu udokumentowanego e-fakturą

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i ustawy o CIT. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego (art. 16i ust. 4 ustawy o CIT).

Spółka odpisów amortyzacyjnych dokonuje za okresy miesięczne. Miesięczny odpis amortyzacyjny:

dokonywany z zastosowaniem ustawowej stawki amortyzacyjnej w wysokości 14 proc. wynosi 4900 zł (420 000 zł x 14 proc. : 12 miesięcy);
dokonywany z zastosowaniem obniżonej do 2 proc. wynosi 700 zł (420 000 zł x 2 proc. : 12 miesięcy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka chciałaby dokonać obniżenia stawki wstecznie, począwszy od stycznia 2020 r. Niestety nie jest to kwestia jednoznaczna. Organy podatkowe z brzmienia art. 16i ust. 5 ustawy o CIT wyciągają wniosek, że zmiany stawki w odniesieniu do: środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji – dokonuje się, począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji; a do środków pozostających już w ewidencji – dokonuje się, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Według organów przepis ten nie oznacza, że zmiany stawki amortyzacji można dokonać „wstecz”. Wyrażenie „następny” zdaniem fiskusa oznacza każdy następny rok podatkowy po obecnym. Podatnik nie może natomiast w trakcie roku podjąć decyzji dotyczącej obniżenia stawki amortyzacyjnej ze skutkiem wstecz, dokonując korekty uprzednio dokonywanych odpisów amortyzacyjnych według stawek wynikających z wykazu. Jak wynika bowiem z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnik może dokonać zmiany od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (zob. interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 października 2021 r., 0114-KDIP2-2.4010.217.2021.1.AG). Takie podejście w analizowanej sprawie oznaczałoby, że spółka podejmując obecnie (tj. w marcu 2022 r.) decyzję o obniżeniu stawek amortyzacyjnych w stosunku do przedmiotowej maszyny, mogłaby tego dokonać dopiero od stycznia 2023 r. Zatem rozliczenia lat 2020, 2021 i 2022 nie uległyby zmianie, gdyż spółka nie mogłaby dokonać obniżki rocznej stawki amortyzacyjnej.

W orzecznictwie sądów administracyjnych pojawił się natomiast pogląd, zgodnie z którym podatnicy mogą dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych z wykazu w dowolnym momencie, także za okres, w którym wskutek ponoszenia straty podatkowej ujmowane w trakcie trwania roku podatkowego odpisy amortyzacyjne nie wpływały na wysokość zobowiązania podatkowego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2022 r., sygn. akt II FSK 1413/19). Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 11 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 566/18: „(…) treść art. 16i ust. 5 ustawy o CIT wskazuje jedynie, że «punktem w czasie», w którym mogą zostać obniżone stawki amortyzacyjne jest: miesiąc wprowadzenia środka trwałego do ewidencji lub pierwszy miesiąc jakiegokolwiek następującego po nim roku podatkowego. Podzielić należy pogląd, że omawiany przepis posługuje się konstrukcją językową «Zmiany (…) dokonuje się począwszy od (…) albo od (...)», która wyraźnie wskazuje «na punkt w czasie», od którego można dokonać przedmiotowej zmiany stawek. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN użyta w przepisie «Forma imiesłowowa niejako wzmacnia (doprecyzowuje) okolicznik czasu». W ten sposób ustawodawca definitywnie zakreśla termin, od którego omawiane zmiany zaczynają odnosić skutki prawne. Regulacja ta nie odnosi się natomiast w żadnym zakresie do momentu, w którym podatnik jest uprawniony do «technicznej» zmiany stawek amortyzacyjnych (tj. w którym momencie można wprowadzić zmniejszenie stawek w księgach podatkowych podatnika) ani do tego, czy zmiany tej można dokonać tylko na przyszłość (tj. tylko na przyszłe okresy rozliczeniowe). Sąd przyjął jako własne stanowisko Skarżącej, że wręcz przeciwnie, użycie pojęcia «od», bezpośrednio odnosi się również do okresów w przeszłości, wskazuje, że zmiany tych stawek można również dokonać wstecz. (…) Na podkreślenie zasługuje to, że ustawodawca w przepisach dotyczących amortyzacji w żaden sposób nie odnosi się do «okresów», czyli przedziałów czasu których taka zmiana mogłaby dotyczyć. Z tych powodów zdaniem Sądu przedmiotowej zmiany można dokonać zarówno «na bieżąco» – korygując stawki w odniesieniu do przyszłych okresów, jak i «wstecz» – za okresy wcześniejsze, z uwzględnieniem terminu przedawnienia. (…) Konkludując Sąd uznał, że podatnicy mogą dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnym momencie, także za okres, w którym wskutek ponoszenia straty podatkowej, ujmowane w trakcie trwania roku podatkowego odpisy amortyzacyjne nie wpływały na wysokość zobowiązania podatkowego. Wbrew stanowisku organu Spółka ma prawo do obniżenia stawki amortyzacyjnej za lata ubiegłe z uwzględnieniem okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych (tj. na chwilę obecną począwszy od stycznia 2012 r.), do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru), dla wybranych lub wszystkich środków trwałych, dla których przyjęto metodę amortyzacji liniowej. Spółka może zmienić stosowane stawki amortyzacyjne ze skutkiem od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego na podstawie decyzji, która może zostać podjęta w trakcie trwania roku podatkowego. Zauważyć należy przy tym, że do planowanych korekt deklaracji podatkowych – do czego de facto sprowadza się zmiana stawek amortyzacyjnych za okresy wcześniejsze mają zastosowanie regulacje Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 81 par. 1 O.p. «(...) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy, inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację». Z powyższego przepisu wynika zatem, że zasadą przewidzianą na gruncie polskiego prawa podatkowego jest możliwość dokonania korekty uprzedniego samo obliczenia podatku przez podatnika”.

Opierając się na tej linii orzeczniczej, należałoby przyjąć, że spółka ma prawo obniżenia ustawowej rocznej stawki amortyzacyjnej dla obrabiarki z poziomu 14 proc. do 2 proc. wstecznie już za okresy od stycznia 2020 r., tj. pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego po roku, w którym środek trwały został wprowadzany do ewidencji środków trwałych. Takie stanowisko zaprezentujemy w schemacie rozliczenia.

Wpływ na rozliczenia bieżące i za lata ubiegłe

W analizowanej sprawie oznacza to, że pomniejszenia odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowej maszyny za:

2020 r. – spółka powinna dokonać poprzez złożenie korekty zeznania CIT-8 za 2020 r. (zakładam, że art. 81 ordynacji podatkowej nie sprzeciwia się złożeniu korekty zeznania CIT-8 za 2020 r.);
2021 r. – spółka może dokonać w składanym obecnie zeznaniu CIT-8;
za miesiące do stycznia do marca 2022 r. – spółka dokona, obliczając zaliczkę za marzec 2022 r.

Za 2020 r. łączna kwota odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tej maszyny wyniosła 58 800 zł (4900 zł x 12 miesięcy). Łączna kwota odpisów amortyzacyjnych ustalonych według obniżonej (wstecznie za 2020 r.) stawki amortyzacyjnej wyniesie 8400 zł. W składanej korekcie zeznania CIT-8 za 2020 r. spółka zmniejszy zatem koszty uzyskania przychodów o 50 400 zł (58 800 zł – 8400 zł). W konsekwencji strata podatkowa za 2020 r. zmniejszy się do 27 600 zł (78 000 zł – 50 400 zł).

Za 2021 r. łączna kwota odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tej maszyny również wyniosła 58 800 zł (4900 zł x 12 miesięcy). Łączna kwota odpisów amortyzacyjnych ustalonych według obniżonej (wstecznie za 2021 r.) stawki amortyzacyjnej wyniesie 8400 zł. W składanym zeznaniu CIT-8 za 2021 r. spółka zmniejszy zatem koszty uzyskania przychodów o 50 400 zł (58 800 zł – 8400 zł). W konsekwencji przewidywana strata podatkowa za 2021 r. zmniejszy się do 46 600 zł (97 000 zł – 50 400 zł).

Za styczeń i luty 2022 r. spółka dokonała odpisów amortyzacyjnych w kwocie 9800 zł (4900 zł x 2 miesiące). W związku z obniżeniem stawki amortyzacyjnej od tej maszyny do 2 proc. odpisy amortyzacyjne od tej maszyny za te miesiące wyniosą 1400 zł (700 zł x 2 miesiące). Zatem obliczając dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki za marzec 2022 r., spółka powinna uwzględnić odpisy amortyzacyjne za miesiące od stycznia do marca 2022 r. w łącznej wysokości 2100 zł (700 zł x 3 miesiące).

Obniżenia stawki amortyzacyjnej spółka może dokonać za okresy od stycznia 2020 r., a zatem rozliczenie CIT za 2019 r. pozostaje bez zmian. ©℗

VAT

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że maszyna została nabyta wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej VAT, a zatem spółka prawidłowo dokonała odliczenia podatku naliczonego od tej zakupu w całości (w kwocie 96 600 zł). Spółka nabyła przedmiotową maszynę i otrzymała fakturę dokumentującą jej nabycie w kwietniu 2019 r., a zatem prawidłowo spółka dokonała odliczenia tego podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2019 r.

Obniżenie stosowanej stawki amortyzacyjnej dla przedmiotowej maszyny pozostaje bez wpływu na rozliczenie VAT. ©℗

Schemat rozliczenia obniżenia stawki amortyzacyjnej od maszyny*

Jaki podatek:	Rok 2019	Rok 2020	Rok 2021	Marzec 2022
CIT
Przychody:	Nie korygujemy zeznania CIT-8 za 2019 r.	Nie korygujemy przychodów
Koszty uzyskania przychodów		Koszty z tytułu odpisów amortyzacyjnych wyniosą (po obniżeniu stawki amortyzacyjnej) 8400 zł, zatem w wyniku złożenia korekty CIT-8 koszty zostaną pomniejszone o 50 400 zł.	Koszty z tytułu odpisów amortyzacyjnych wyniosą (po obniżeniu stawki amortyzacyjnej) 8400 zł, zatem w zeznaniu CIT-8 koszty zostaną pomniejszone o 50 400 zł w stosunku do uwzględnionych przy obliczaniu zaliczek na CIT.	Podatnik nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, ale powinien przy obliczaniu zaliczki za marzec 2022 r. i przy składaniu zeznania CIT-8 za 2022 r. uwzględnić po stronie kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w nowej wysokości, tj. 700 zł za miesiąc. W marcu 2022 r. zostaną one uwzględnione w wysokości 2100 zł za trzy miesiące.
Strata podatkowa		W wyniku korekty CIT-8 strata podatkowa zostanie wykazana w wysokości 27 600 zł (w pierwotnym zeznaniu 78 000 zł).	W wyniku rozliczenia obniżenia stawki amortyzacyjnej od tej maszyny w zeznaniu CIT-8 zostanie wykazana strata podatkowa w wysokości 46 600 zł (pierwotnie przewidywane: 97 000 zł).
VAT	Obniżenie stawki amortyzacyjnej jest neutralne dla rozliczeń VAT

* W schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności.

Podstawa prawna

art. 15 ust. 1 i 6, art. 16 ust. 1, art. 16a ust. 1 pkt 2, art. 16c, art. 16h‒16ł ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 2427)

art. 15, art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 196)

art. 81 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1540; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 2328)

Zaloguj się