Posiłki profilaktyczne są kosztami uzyskania przychodów, nawet gdy pracodawca nie ma obowiązku ich zapewnienia – wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Spytała o to spółka, która buduje infrastrukturę kolejową. Wyjaśniła, że zapewnia posiłki profilaktyczne pracownikom fizycznym, którzy są narażeni na zwiększony wysiłek. Taki obowiązek nakłada na nią rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. z 1996 r. nr 60, poz. 279).
Identyczne dania otrzymują też pracownicy nadzoru, mimo że w tym wypadku spółka jako pracodawca nie ma obowiązku ich zapewniania. Spółka wyjaśniła, że przekazuje te posiłki bezpłatnie, więc traktuje to jako przychód z nieodpłatnych świadczeń i potrąca z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy.
Chciała się upewnić, że do kosztów uzyskania przychodu może zaliczyć wydatki na zakup posiłków dla pracowników nadzoru, nawet gdy otrzymane przez nią faktury są opisane jako „usługa gastronomiczna”.
Potwierdził to dyrektor KIS. Wyjaśnił, że wydatki na takie posiłki nie są kosztami reprezentacji, wyłączonymi z podatkowych kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
Uznał więc, że spółka może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Ponosi je bowiem w celu osiągnięcia przychodów bądź zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił, że zakup takich posiłków nie tylko dla pracowników fizycznych, ale też nadzoru jest przejawem starań spółki jako pracodawcy. Dąży ona w ten sposób do poprawy atmosfery pracy, co w konsekwencji zwiększa motywację do wykonywania obowiązków oraz wydajność pracowników. To z kolei pozwala szybciej i sprawniej zrealizować cele biznesowe, co w efekcie przekłada się na uzyskiwane przez spółkę przychody – przyznał organ.
Interpretacja indywidualna z 3 marca 2022 r. dyrektora KIS, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.1.2022.1.EJ
