Minister finansów potwierdził, że przedsiębiorca, który kupił towary lub usługi za ponad pół miliona złotych, musi sporządzić lokalną dokumentację cen transferowych tylko wtedy, gdy jego kontrahent dokona zakupów w raju podatkowym na równie wysoką kwotę.

Taki wymóg nie wystąpi więc, jeśli kontrahent polskiego podatnika ograniczy się do zakupu kawy w Monako czy Hongkongu - wynika ze zaktualizowanego projektu objaśnień podatkowych w sprawie tzw. pośrednich transakcji rajowych.
To kolejna wykładnia resortu finansów dotycząca dokumentowania pośrednich transakcji rajowych. Przypomnijmy, że zaledwie tydzień temu opisaliśmy interpretację ogólną ministra finansów z 9 grudnia br. (sygn. DCT2.8203.2.2021), w której wyjaśniono, że obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych przy pośrednich transakcjach rajowych nie dotyczy polskich sprzedawców. Napisaliśmy o tym w artykule „Kawa w raju bezpieczna dla polskiego sprzedawcy” (DGP 245/2021).
Na marginesie dodaliśmy, że resort finansów skłania się ku liberalizacji swojego stanowiska także w zakresie obowiązków dokumentacyjnych po stronie polskich przedsiębiorców występujących w roli podmiotu kupującego, a nie sprzedającego. Oznaczałoby to, że wymóg ten zaistnieje tylko wtedy, gdy kontrahent polskiego przedsiębiorcy sam kupi w raju podatkowym towary lub usługi za ponad pół miliona złotych.
Kwestia ta nie została poruszona w interpretacji ogólnej z 9 grudnia, ale na takie podejście MF wskazywały nieoficjalne informacje DGP. Teraz potwierdza to zaktualizowana treść projektu objaśnień podatkowych.
Wynika z niej wprost, że przyjmowanie rozliczeń drugiej strony transakcji o wartości niższej niż 500 tys. zł, jako skutkujących powstaniem obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, byłoby domniemywaniem obowiązku tam, gdzie przy pełnym ustaleniu stanu faktycznego obowiązek nie wystąpiłby z uwagi na próg istotności (500 tys. zł) wyznaczony w art. 11o ust. 1a ustawy o CIT.
Przykład 1
Polski rezydent A kupuje usługę od zagranicznej firmy B. Firma B nabywa towary w Hongkongu, których wartość nie przekroczyła w danym roku podatkowym 500 tys. zł. W takim wypadku nie został przekroczony próg istotności. Polski rezydent A nie musi sporządzać lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z pośrednią transakcją rajową.
Przykład 2
Polski rezydent A nabywa produkt od nierezydenta B. Podmiot B płaci podmiotowi z raju podatkowego raty odsetkowo-kapitałowe od otrzymanych pożyczek niezwiązanych z finansowaniem transakcji między A i B. Wartość tych rozliczeń przekracza w danym roku podatkowym 500 tys. zł.
Domniemanie nakazuje przyjąć, że rzeczywisty właściciel jest podmiotem z raju podatkowego. W związku z tym u rezydenta A powstaje obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji podatkowej, chyba że zostaną wykazane okoliczności przeciwne (obalenie domniemania).
Przy weryfikowaniu, czy kontrahent rozlicza się z podmiotami zlokalizowanymi w rajach podatkowych, należy dochować standardów należytej staranności - przypomniał minister finansów w projekcie objaśnień. Zaznaczył, że w tym celu polski przedsiębiorca nie musi realizować nadmiarowych obowiązków. Co do zasady wystarczające jest pozyskanie odpowiedniego oświadczenia od kontrahenta po zakończeniu roku podatkowego.
Jeśli jednak polski przedsiębiorca posiada informacje, że treść takiego oświadczenia jest fałszywa, to nie powinien brać go pod uwagę. Powinien w związku z tym przeprowadzić dodatkową weryfikację i wykorzystać m.in. informacje dostępne w publicznych rejestrach, takich jak Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych i rejestry handlowe oraz stosować się do procedur ostrożnościowych służących np. rozliczeniu podatku u źródła lub przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (procedura AML).
Najdalej idąca weryfikacja powinna dotyczyć rozliczeń z podmiotami powiązanymi. W takim wypadku nie wystarczy pozyskanie oświadczenia, że kontrahent nie ma rozliczeń z podmiotami rajowymi. Trzeba jeszcze zebrać dodatkowe informacje, m.in. z dokumentacji cen transferowych, informacji CBC (raportowanie według krajów), sprawozdania finansowego, dokonać analizy struktury właścicielskiej kontrahenta, pozyskać opinię przedstawiciela zawodu zaufania publicznego (np. adwokata, doradcy podatkowego) - wynika z projektu objaśnień.
Resort finansów czeka na uwagi do niego do 31 stycznia 2022 r. Należy je przesyłać na adres konsultacje.ct@mf.gov.pl.