Waluta obca nie jest towarem. Dlatego ten, kto sprzedaje waluty konsumentom, nie odprowadza z tego tytułu podatku od sprzedaży detalicznej – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Takiego zdania była spółka, która o to spytała. Uważała, że waluty obce sprzedawane w ramach działalności kantorowej nie mieszczą się w pojęciu towaru, o którym mowa w art. 3 pkt 6 ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1293 ze zm.). Ustawa ta definiuje bowiem towar jako rzeczy ruchome lub ich części (art. 3 pkt 6). Spółka powołała się też na uzasadnienie do projektu tej ustawy, w którym odwołano się do prawa cywilnego i napisano, że towarem będą tylko rzeczy ruchome lub ich części.
Dyrektor KIS zgodził się ze spółką. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 45 k.c. rzeczami są tylko przedmioty materialne. Pieniądz obiegowy, czy to w banknotach czy w bilonie, nie jest nie tylko rzeczą, ale także nie jest rzeczą ruchomą w świetle art. 223 par. 2 k.c. Charakter rzeczy ruchomej może mieć jedynie przedmiot transakcji, np. monety złote.
MF ustalił szczegóły działania KSeF
MF ustalił szczegóły działania KSeF

Zobacz również
Natomiast pieniądze pełnią szczególne funkcje, m.in. stanowią prawny środek płatniczy. Nie przedstawiają więc wartości wynikającej z ich cech materialnych – wyjaśnił organ.
Podkreślił, że wartość pieniądza wynika z nadanej mu zdolności do umarzania zobowiązań, pełnienia funkcji miernika wartości oraz wykonywania funkcji płatniczych.
To samo – zadaniem dyrektora KIS – dotyczy walut obcych. Nie stanowią one towaru na gruncie ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej, a co za tym idzie przychód ze sprzedaży walut nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 25 listopada 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4019.8.2021.1.PK