Opodatkowaniu VAT podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) za wynagrodzeniem na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT).
Y spółka z o.o. z siedzibą w Katowicach (podatnik VAT i VAT UE) 14 lipca 2021 r. nabyła od czeskiej firmy (czeski podatnik VAT i VAT UE) obrabiarkę do metali (podgrupa 41 Klasyfikacji Środków Trwałych). Zgodnie z zawartą umową cena za obrabiarkę wyniosła 300 000 zł (w tym transport z Czech do zakładu Y w Polsce). Na udokumentowanie dostawy czeski kontrahent wystawił 14 lipca 2021 r. fakturę na kwotę 300 000 zł (bez VAT). Spółka otrzymała tę fakturę 14 lipca 2021 r. i 19 lipca 2021 r. zapłaciła ją przelewem na rachunek kontrahenta w czeskim banku. Obrabiarka została oddana do używania 19 lipca 2021 r. i tego dnia spółka ujęła ją w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Za wartość początkową maszyny została przyjęta cena nabycia, tj. 300 000 zł, bez VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, który został odliczony. Spółka wybrała liniową metodę amortyzacji tej obrabiarki do metali i ustawową 14-proc. roczną stawkę amortyzacyjną. Miesięczny odpis amortyzacyjny wynosi 3500 zł. Spółka rozpoczęła amortyzację obrabiarki od sierpnia 2021 r. Z kolei w JPK_V7M za lipiec 2021 r. spółka wykazała podatek należny od WNT w wysokości 69 000 zł oraz podatek naliczony od tego WNT w wysokości 69 000 zł. Czeski kontrahent 8 października 2021 r. udzielił 10-proc. rabatu na podstawie podpisanego tego dnia aneksu do umowy. Stosowna faktura korygująca została wystawiona przez kontrahenta 8 października 2021 r. i tego samego dnia otrzymała ją spółka. Pomiędzy Y a czeskim kontrahentem nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT. Spółka opłaca VAT oraz zaliczki na CIT na zasadach ogólnych za okresy miesięczne, a jej rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy. Jak powinien być rozliczony na gruncie VAT i CIT rabat otrzymany przez Y? ©℗
VAT
Opodatkowaniu VAT podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) za wynagrodzeniem na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT). Przez WNT rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego UE inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, pod warunkiem że np. nabywcą towarów jest m.in. podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, a dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o VAT). WNT uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu (art. 25 ust. 1 ustawy o VAT).
W WNT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT (art. 20 ust. 5 ustawy o VAT).
Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (art. 29a ust. 1 w zw. z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 29a ust. 6 w zw. z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:
- podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,
- koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W analizowanej sprawie podstawą opodatkowania WNT była kwota należna czeskiemu dostawcy, tj. 300 000 zł. Prawidłowo zatem spółka rozpoznała podatek należny od WNT w wysokości 69 000 zł (300 000 zł x 23 proc.) w JPK_V7M za lipiec 2021 r. Obowiązek podatkowy od przedmiotowego WNT powstał 14 lipca 2021 r., tj. w dacie wystawienia faktury przez czeskiego dostawcę, podstawą opodatkowania była uzgodniona cena (300 000 zł), a dla obrabiarki właściwa jest stawka podstawowa.
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Rozumiem, że nabyta obrabiarka miała służyć wyłącznie działalności opodatkowanej oraz że nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 88 ustawy o VAT (spółka jest bowiem podatnikiem VAT czynnym, a nabyta obrabiarka została przywieziona do Polski). Spółce przysługiwało więc prawo do odliczenia podatku naliczonego od WNT tej obrabiarki.
Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu WNT, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT). W omawianym przypadku jest to kwota 69 000 zł.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 6 września 2021 r.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku podatku należnego od WNT, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT, powstawało zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, pod warunkiem że podatnik:
a) otrzymał fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego WNT, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
b) uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu WNT w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Tak więc spółka prawidłowo wykazała podatek naliczony od WNT w kwocie 69 000 zł w JPK_V7M za lipiec 2021 r., tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od WNT i został wykazany podatek należny od tego WNT.
Uwaga! Na marginesie należy zauważyć, że z 7 września 2021 r. art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy o VAT otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym odliczenie we wskazanym w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT terminie jest dokonywane, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu WNT w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek. Dla analizowanej sprawy zmiana ta nie ma jednak znaczenia.
Istota problemu sprowadza się do ustalenia, jak należy rozliczyć rabat w kwocie 30 000 zł otrzymany 8 października 2021 r. od czeskiego kontrahenta.
Stosownie do art. 29a ust. 10 pkt 1 w zw. z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Z kolei od 1 października 2021 r. zgodnie z dodanym ustawą z 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo bankowe (Dz.U. poz. 1626; dalej: nowelizacja SLIM VAT 2) ust. 1a w art. 30a ustawy o VAT, w przypadku WNT, gdy podstawa opodatkowania uległa obniżeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania. W uzasadnieniu projektu nowelizacji czytamy: „(…) Jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już na etapie zawarcia danej transakcji (np. błędnie określona cena, ilość), to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym rozliczona została pierwotna transakcja (korekta wsteczna). W sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu transakcji (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji, takie jak udzielenie dodatkowego rabatu czy skonta itp.), korekta powinna być dokonana «na bieżąco», w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie rozliczenia pierwotnej transakcji. Jeżeli zatem podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów otrzyma od swojego kontrahenta rabat np. w styczniu – korekty podstawy opodatkowania powinien dokonać w deklaracji składanej za styczeń. Jednocześnie jednak korekta wsteczna nie dotyczy sytuacji, gdy mechanizm transakcji od początku przewiduje możliwość korekty, ale fakt jej wystąpienia jest uzależniony od spełnienia dodatkowych warunków ustalonych przez strony. W takim przypadku, tj. jeśli korekta była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej, ale uzależniona spełnieniem dodatkowego warunku – należy przyjąć, że korekta następuje w rozliczeniu za okres, w którym ziszczą się dodatkowe warunki (korekta «na bieżąco») (…)”.
Z kolei zgodnie z dodanym z 1 października 2021 r. ust. 19c w art. 86 ustawy o VAT, w przypadkach obniżenia podstawy opodatkowania, o których mowa w art. 29a ust. 15a i art. 30a ust. 1a ustawy o VAT, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dokonał korekty podstawy opodatkowania. Jak czytamy w uzasadnieniu projektu nowelizacji: „(…) Celem art. 86 ust. 19c jest ujednolicenie okresu wykazywania korekt podstawy opodatkowania «in minus» w rozliczeniach VAT zarówno po stronie podatku VAT należnego, jak i naliczonego. Tym samym podatnik dokonując obniżenia podstawy opodatkowania VAT i w rezultacie podatku należnego, w tym samym okresie rozliczeniowym zobowiązany jest jednocześnie do zmniejszenia kwoty podatku VAT naliczonego (…)”.
Uwaga! Nowelizacja SLIM VAT 2 nie zawiera przepisów przejściowych w zakresie omawianych regulacji. Wydaje się zatem, że nowe regulacje powinny być stosowane także do WNT, importu usług oraz tzw. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, dokonanych przed 1 października 2021 r. Brak jest jednak wyraźnych przepisów w tym zakresie.
W analizowanej sprawie przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania WNT obrabiarki zaistniała 8 października 2021 r., kiedy spółce został przyznany rabat. Zatem w rozliczeniu za październik 2021 r. (JPK_V7M za październik 2021 r.) spółka powinna w ewidencji sprzedaży JPK_V7M pomniejszyć podstawę opodatkowania WNT o 30 000 zł (pola K_23 i P_23) oraz podatek należny od WNT o 6900 zł (pola K_24 i P_24). Jednocześnie w ewidencji zakupu JPK_V7M należy pomniejszyć wartość netto nabycia środków trwałych o 30 000 zł (pola K_40 i P_40), a podatek naliczony od nabycia środków trwałych o 6900 zł (pola K_41 i P_41). Kwotę tę ujmujemy w JPK_V7M za październik ze znakiem minus (–). Podstawą do ujęcia tych kwot w ewidencji JPK_V7M za październik 2021 r. będzie otrzymana od czeskiego kontrahenta faktura korygująca (nie należy sporządzać dokumentu wewnętrznego). W świetle przedstawionego stanu faktycznego tę fakturę korygującą ujmujemy bez żadnych dodatkowych oznaczeń.
Uwaga! W analizowanej sprawie czeski kontrahent wystawił 8 października 2021 r. fakturę korygującą potwierdzającą przyznany rabat. Należy jednak mieć na uwadze, że nawet w sytuacji, gdyby ta faktura korygująca została wystawiona później (np. w listopadzie 2021 r.), to korekty podstawy opodatkowania tego WNT i podatku należnego, a w konsekwencji również podatku naliczonego od tego WNT należałoby dokonać w rozliczeniu za październik 2021 r., tj. za okres, w którym zaistniała przyczyna do zmniejszenia podstawy opodatkowania w postaci udzielenia rabatu.
Korektę podstawy opodatkowania WNT [(–) 30 000 zł] należy uwzględnić także w informacji podsumowującej VAT UE za październik 2021 r. ©℗
CIT
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT).
W analizowanej sprawie nabyta obrabiarka została zaliczona do środków trwałych. Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c ustawy o CIT, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie m.in. środków trwałych (np. maszyn i urządzeń) (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Kosztem uzyskania przychodów są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT (art. 15 ust. 6 ustawy o CIT).
W razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środków trwałych uważa się cenę ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Z kolei za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 16g ust. 3 zdanie pierwsze ustawy o CIT).
W analizowanej sprawie spółka prawidłowo przyjęła za wartość początkową obrabiarki jej cenę nabycia, tj. 300 000 zł. Podatek należny od WNT tej obrabiarki jako podlegający odliczeniu w JPK_V7M nie powiększa wartości początkowej tego środka trwałego.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka wybrała liniową metodę amortyzacji oraz 14-proc. roczną stawkę amortyzacyjną wynikającą z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych. Zaznaczyć tutaj należy, że zgodnie z art. 16h ust. 2 ustawy o CIT spółka będzie zobowiązana stosować tę metodę amortyzacji aż do pełnego zamortyzowania obrabiarki. Liniowa metoda amortyzacji – stosownie do art. 16i ust. 1 ustawy o CIT – polega na tym, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
W omawianej sytuacji spółka oddała obrabiarkę do używania 19 lipca 2021 r. i tego dnia wprowadziła ją do ewidencji środków trwałych. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego Y może dokonać za sierpień 2021 r. Wysokość miesięcznego odpisu amortyzacyjnego od tej obrabiarki wyniesie 3500 zł (300 000 zł x 14 proc. : 12 miesięcy).
Uwaga! Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka zapłaciła za nabytą obrabiarkę na czeski rachunek bankowy kontrahenta. Warto zaznaczyć, że w przypadku WNT nie ma obowiązku zapłaty na rachunek z białej listy podatników VAT, nawet jeżeli okazałoby się, że czeski kontrahent jest podatnikiem VAT czynnym także w Polsce, a nie tylko w Czechach. Zatem zaliczeniu dokonywanych odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uzyskania przychodów nie sprzeciwia się art. 15d ustawy o CIT.
Istota problemu sprowadza się natomiast do ustalenia, jak należy rozliczyć rabat w kwocie 30 000 zł otrzymany 8 października 2021 r. od czeskiego kontrahenta. Rozwiązanie tego problemu znajduje się w art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, zgodnie z którym, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 27 listopada 2020 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.258.2020.1.MR, wskazał: „(…) mając na uwadze, że celem Ustawodawcy było wyeliminowanie sytuacji, w której podatnicy zobowiązani są do dokonywania wstecznych korekt rozliczeń, a także fakt, że przyczyna dokonywanych przez Wnioskodawcę korekt powstanie w okresie bieżącym i korekta kosztów uzyskania przychodów, w tym odpisów amortyzacyjnych nie wynika z błędu rachunkowego, czy też omyłki i dlatego powinna zostać przeprowadzona w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma Noty. Wskazać także należy, że biorąc pod uwagę, że korekcie powinny podlegać nie tylko przyszłe odpisy amortyzacyjne, lecz również te odpisy, które zostały już wcześniej dokonane, po otrzymaniu Noty wpływającej odpowiednio na zwiększenie lub zmniejszenie wartości początkowej środka trwałego, modyfikacji będą podlegały wszystkie odpisy amortyzacyjne rozliczane począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji. Tym samym, korekty rozliczonych już wcześniej odpisów należy dokonać na bieżąco w miesiącu otrzymania Not wpływających na zmianę wartości początkowej środka trwałego, które to noty dokumentują różnice w cenie towarów, tj. korygują faktury dokumentujące dostawy towarów. Ze względu na fakt, że art. 15 ust. 4i ustawy o CIT nie określa, w jaki sposób należy przeprowadzić korektę, zasadnym rozwiązaniem jest skorygowanie zarówno odpisów amortyzacyjnych, jak i wartości początkowej na bieżąco. W związku z tym Spółka powinna w pierwszym skorygowanym odpisie uwzględnić skumulowaną część, o którą korygowany będzie miesięczny odpis amortyzacyjny od miesiąca następującego po miesiącu przekazania środków trwałych do używania, aż do miesiąca, w którym dokonywana jest korekta. W ten sposób w pierwszym odpisie zostaną skorygowane łącznie wszystkie odpisy amortyzacyjne dokonane od dnia przekazania danego środka trwałego do użytkowania, umożliwiając tym samym aktualizację wartości przyszłych odpisów amortyzacyjnych”.
W analizowanej sprawie korekta kosztu uzyskania przychodów jest spowodowana udzielonym przez kontrahenta rabatem, a nie błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. Zatem korekty tej należy dokonać poprzez zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu dokonanych odpisów amortyzacyjnych poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca, tj. za październik 2021 r.
Po uwzględnieniu otrzymanego rabatu wartość początkowa obrabiarki wyniesie 270 000 zł (300 000 zł – 30 000 zł). Spółka powinna dokonać stosownego zmniejszenia wartości początkowej tej obrabiarki w październiku 2021 r. Miesięczny odpis amortyzacyjny (od tej skorygowanej wartości początkowej) wyniesie zatem 3150 zł (270 000 zł x 14 proc. : 12 miesięcy). Za sierpień i wrzesień 2021 r. spółka dokonała odpisów amortyzacyjnych w wysokości 3500 zł za każdy miesiąc. Skorygowana wysokość odpisu amortyzacyjnego jest niższa o 350 zł (3500 zł – 3150 zł), w związku z tym dokonane za sierpień i wrzesień 2021 r. odpisy amortyzacyjne spółka powinna zmniejszyć łącznie o kwotę 700 zł w październiku 2021 r. Począwszy od października 2021 r., odpisy amortyzacyjne od tej obrabiarki powinny być dokonywane w kwocie 3150 zł (tj. naliczone od wartości początkowej skorygowanej o otrzymany rabat).
Uwaga! Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, to podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 4j ustawy o CIT). Zakładam, że w przypadku spółki okoliczności te nie wystąpią.
W świetle przedstawianego stanu faktycznego można przyjąć, że wyłączenia dotyczące możliwości stosowania art. 15 ust. 4i i 4j ustawy o CIT (zawarte w art. 15 ust. 4k ustawy o CIT) nie znajdą zastosowania w analizowanej sprawie.©℗
Schemat rozliczenia rabatu dotyczącego WNT* ©℗
1. JAKI PODATEK
VAT:
Podstawa opodatkowania: (–) 30 000 zł
Podatek należny: (–) 6900 zł
Kwota nabycia netto: (–) 30 000 zł
Podatek naliczony: (–) 6900 zł
CIT:
Przychody: nie wystąpią (brak informacji w stanie faktycznym)
Koszty uzyskania przychodów: (–) 700 zł
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK
VAT: W JPK_V7M kwotę (–) 30 000 zł wykazujemy jako podstawę opodatkowania WNT oraz kwotę nabycia netto środków trwałych w polach K_23 i P_23 oraz K_40 i P_40, a kwotę (–) 6900 zł wykazujemy jako podatek należny od WNT i podatek naliczony od środków trwałych w polach K_24 i P_24 oraz K_41 i P_41.
CIT: Spółka nie ma obowiązku składania deklaracji zaliczkowej, ale powinna przy obliczaniu zaliczki za październik 2021 r. i przy składaniu zeznania CIT-8 za 2021 r. pomniejszyć koszty uzyskania przychodów z tytułu dokonanych za sierpień i wrzesień 2021 r. odpisów amortyzacyjnych na łączną kwotę 700 zł. W październiku 2021 r. powinna także zmniejszyć wartość początkową obrabiarki o kwotę udzielonego rabatu do kwoty 270 000 zł i od października 2021 r. dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych w nowej wysokości, tj. 3150 zł.
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI
JPK_V7M: 25 listopada 2021 r.
Informacja podsumowująca VAT-UE: 25 listopada 2021 r.
CIT-8: 31 marca 2022 r.
* W schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności.
Podstawa prawna
art. 5 ust. 1 pkt 4, art. 9, art. 15, art. 20 ust. 5, art. 25 ust. 1, art. 29a ust. 1, 6 i 15a, art. 30a ust. 1 i 1a, art. 86, art. 88 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1626)
ustawa z 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo bankowe (Dz.U. poz. 1626)
rozporządzenie ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1179)
art. 11a ust. 1 pkt 5, art. 15, art. 15d, art. 16–16m ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800)
