Z pytaniem wystąpiła spółka, która na stadionie miejskim wynajmuje lożę VIP w dni powszednie w godzinach 9–17 oraz w dniach rozgrywania meczów piłki nożnej.
Na podstawie podpisanego porozumienia kompensacyjnego spółka ma też prawo do:
  • czterech miejsc parkingowych usytuowanych w garażu podziemnym stadionu,
  • obsługi kelnerskiej i standardowego cateringu,
  • używania w działaniach marketingowych i PR tytułu „Oficjalny członek Biznes Klubu (…)”,
  • zapewnienia ekspozycji logotypu spółki na stronie internetowej,
  • ekspozycji informacji reklamowych dotyczących przedsiębiorstwa spółki na froncie loży i przy jej wejściu.
Spółka chciała się upewnić, że może zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ustawy o CIT). Argumentowała, że najem daje możliwość wykorzystania dodatkowej przestrzeni jako pomieszczenia biurowego służącego pracownikom i klientom, a także jest wyjątkową okazją do promocji i reklamy spółki oraz sprzedawanych przez nią usług i dostarczanych towarów. Twierdziła, że nie są to koszty reprezentacji, które są wyłączone z kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT).
Z tą argumentacją nie zgodził się dyrektor KIS. Podkreślił, że podstawowym celem wynajmowania lóż na stadionach i w salach sportowo-widowiskowych jest uczestnictwo w imprezach sportowych, muzycznych, artystycznych w warunkach odbiegających od standardowych – komfortowych lub wręcz ekskluzywnych. Organ podkreślił, że z przyczyn gospodarczych i ekonomicznych nie każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą ma możliwość wynajęcia loży VIP.
Dyrektor KIS przyznał, że nie można negować tego, że miejsca takie mogą stanowić przestrzeń do rozwijania relacji biznesowych, szczególnie gdy z loży można korzystać codziennie według własnego uznania, traktując ją jako wyjątkowy gabinet, biuro lub firmową salę konferencyjną.
Podkreślił jednak, że wydatków ponoszonych na wynajem loży VIP nie można uznać za niezbędne do realizacji celów spotkań biznesowych. Jego zdaniem służą one budowaniu relacji z klientami lub potencjalnymi klientami i wywoływaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu spółki, budowaniu właściwego wizerunku firmy. Przybierają więc charakter działań o cechach reprezentacyjnych i nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.243.2021.1.NL