Gmina nie odzyska podatku naliczonego, jeśli wcześniej wykorzystała preferencję związaną z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki komunalnej – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Gmina wybudowała w 2009 r. oczyszczalnię ścieków. Nie odliczyła wtedy VAT od wydatków związanych z tą inwestycją. Po zakończeniu budowy podniosła kapitał zakładowy gminnej spółki komunalnej, wnosząc do niej w ramach aportu oczyszczalnię. W zamian za to otrzymała udziały. Spółka zgodnie z par. 38 obowiązującego wówczas rozporządzenia ministra finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2008 r. nr 212, poz. 1336) uznała, że wniesienie aportu podlega zwolnieniu z VAT.
Samorządowcy byli przekonani, że gmina będzie mogła odliczyć naliczony VAT od wniesionego do spółki wkładu, ponieważ dokonywała zakupów związanych z przedmiotem aportu. Powołała się na to, że krajowe przepisy są niezgodne z dyrektywą 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która nie przewiduje zwolnienia aportu z VAT. Skoro więc unijne regulacje uznają wniesienie wkładu za czynność opodatkowaną VAT, to – jak dowodziła gmina – należy uznać, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wniesionym mieniem.
Izba Skarbowa w Poznaniu była innego zdania. Wyjaśniła, iż art. 86 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami i towarami w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych z daniny. Organ dodał, że na mocy par. 38 rozporządzenia z 2008 r. podatnik mógł wybrać, czy chce opodatkować aport i jednocześnie skorzystać z prawa do odliczenia, czy też wybiera zwolnienie tej czynności z VAT, ale nie może odzyskać podatku naliczonego. Skoro więc gmina skorzystała z preferencji przy wniesieniu aportu, to nie ma prawa do odliczenia.
Gmina zaskarżyła tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, a ten przyznał jej rację. Uznał, że skoro Polska wadliwie implementowała dyrektywę, to można się bezpośrednio odwołać do jej przepisów i odliczyć podatek.
NSA uchylił ten wyrok. Sędzia Artur Mudrecki uzasadniał, że z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE (sygn. akt C-319/12) wynika, iż nawet jeżeli zwolnienie przewidziane przez prawo krajowe jest niezgodne z dyrektywą VAT, to jej art. 168 nie zezwala podatnikowi na skorzystanie z tej preferencji przy jednoczesnym powoływaniu się na prawo do odliczenia. Oznacza to, że skoro gmina skorzystała ze zwolnienia wynikającego z rozporządzenia MF, to nie mogła następnie żądać prawa do odliczenia VAT.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 23 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 1109/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia