Spór dotyczył tego, czy inwestor spoza Unii Europejskiej, który ma w Polsce spółkę zależną, ma tu również miejsce prowadzenia działalności – a w konsekwencji, czy polski fiskus ma prawo pobierania VAT od transakcji.
sygn. C-547/18 Wyrok TSUE z 7 maja 2020 r. w sprawie Dong Yang Electronics
O CO TOCZYŁ SIĘ SPÓR
Chodziło o VAT od usług montażowych, jakie wykonywała polska spółka (Dong Yang) na rzecz koreańskiego przedsiębiorcy (LG Korea), który posiadał w Polsce spółkę zależną (LG Polska), również świadczącą na jego rzecz usługi. Organy podatkowe stały na stanowisku, że skoro LG Korea posiada u nas spółkę zależną (LG Polska), która realizuje na rzecz centrali świadczenia, to oznacza, że centrala ma w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności. W rezultacie koreańska centrala powinna płacić VAT od usług, jakie nabywała od Dong Yang.
Spółka się z tym nie zgadzała. Gdy spór trafił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ten postanowił zadać pytania prejudycjalne do TSUE. Sąd chciał, aby trybunał rozstrzygnął, czy inwestor spoza UE, który ma na terenie kraju UE spółkę zależną, powinien kupować krajowe usługi z VAT. TSUE miał też odpowiedzieć na pytanie, czy Dong Yang na potrzeby fakturowania powinien badać, jakie stosunki umowne łączą zagraniczną spółkę matkę (LG Korea) z jej spółką zależną (LG Polska).
ROZSTRZYGNIĘCIE
Trybunał dał tylko częściowe odpowiedzi. Orzekł, że sam fakt posiadania spółki zależnej w Polsce nie decyduje o tym, że inwestor spoza UE ma u nas płacić VAT. Co więcej, zewnętrzny podmiot (Dong Yang) nie może badać stosunków umownych między spółką matką a jej spółką zależną, aby ustalić miejsce świadczenia usług. Dong Yang powinien się ograniczyć jedynie do analizy własnej umowy o świadczenie usług. W tym celu powinien przeprowadzić analizę charakteru i zastosowania świadczonej usługi na rzecz podatnika usługobiorcy. W kolejnych krokach powinien zbadać, czy umowa, zamówienie i numer identyfikacyjny VAT wskazują na stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jako miejsce odbioru usługi oraz gdzie ma miejsce prowadzenia działalności podmiot płacący za usługę. Jeśli mimo tych prób nie uda się ustalić stałego miejsca prowadzenia działalności, to usługodawca (Dong Yang) może uznać, że miejscem świadczenia usług jest państwo, w którym usługobiorca ma siedzibę.
Eksperci wskazali, że takie wskazówki TSUE pomogą jedynie spółce Dong Yang. Innymi słowy, polski fiskus nie powinien kwestionować faktury na rzecz zagranicznego usługobiorcy bez polskiego VAT.
PODSUMOWANIE
TSUE nie dał jednak wskazówek, na jakie liczył WSA we Wrocławiu i eksperci. Nie wyjaśnił bowiem, w jaki sposób polski podmiot świadczący usługi na rzecz podmiotu spoza UE, posiadającego w Polsce spółkę zależną, ma ustalić miejsce świadczenia.
Kolorem niebieskim oznaczyliśmy pozytywną dla podatników linię orzeczniczą, a czerwonym – niekorzystną.