Rzecznik praw obywatelskich Irena Lipowicz, zwróciła się 20 stycznia 2014 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie, czy zakaz orzekania na niekorzyść skarżącego dotyczy również skarg na indywidualne interpretacje podatkowe.
Zakaz ten zasadniczo wynika z art. 134 par. 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).
Według RPO, gdyby ustawodawca chciał ograniczyć stosowanie tego zakazu i nie stosować go do skarg na indywidualne interpretacje podatkowe, to napisałby to wprost przy okazji zmiany systemu interpretacji podatkowych. Za takim wnioskiem przemawia również – zdaniem RPO – zasada ochrony zaufania obywateli do państwa i prawa.
Rzecznik dodała, że przez wiele lat orzecznictwo w tej sprawie było jednolite i korzystne dla podatnika.
Zmieniło się w 2012 r.; od tej pory część sądów twierdzi, że zakaz rozstrzygania na niekorzyść skarżącego nie dotyczy skarg na interpretację indywidualną (np. NSA z 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2608/10 i z 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt. II FSK 1475/10).
Nadal zapadają też wyroki wskazujące na konieczność przestrzegania zakazu orzekania na niekorzyść (NSA z 17 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2114/10 i z 29 lutego 2012 r., sygn. akt II FSK 1523/10).
Jeszcze inny sposób interpretacji zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 8 lutego 2012 r. (sygn. ISA/Po 808/11). Stwierdził, że uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości nie narusza zasady zakazu orzekania na niekorzyść skarżącego. W takiej sytuacji – zdaniem WSA – wnioskodawca powinien uzyskać w całości prawidłową wykładnię. Sąd nie może więc pozostawić w obrocie prawnym interpretacji błędnej, naruszającej prawo – jak podkreślił WSA.
Podatnik może zaskarżyć do sądu administracyjnego wydaną na jego wniosek podatkową interpretację indywidualną. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy organ inaczej niż zainteresowany rozumie przepisy, jak i gdy przyznaje mu rację