Spółdzielnia mieszkaniowa może ująć w kosztach uzyskania przychodu odpis na fundusz remontowy naliczony nie tylko od mieszkań, lecz także od osiedlowych sklepów czy punktów usługowych.
Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął spór o prawo do zastosowania przez spółdzielnię art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Przepis ten określa, że kosztem mogą być różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, o ile obowiązek lub możliwość ich zakładania określają odrębne ustawy. Tak jest w tym przypadku, bo ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) nakazuje im tworzenie funduszu zasobów mieszkaniowych, z którego mają być finansowane remonty.
W interpretacji indywidualnej minister finansów stwierdził, że kosztem może być tylko ta część odpisu na fundusz, która jest naliczana wyłącznie od lokali mieszkalnych. Uzasadniał, że chociaż zasoby mieszkaniowe mogą obejmować również lokale użytkowe, to jednak na potrzeby prawa podatkowego trzeba wprowadzić inną wykładnię tego pojęcia. Jego zdaniem związane jest to z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, który przewiduje zwolnienie podatkowe dla dochodu uzyskanego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Według ministra zasoby te obejmują lokale mieszkalne oraz pomieszczenia pozostałe i urządzenia, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań, a także ułatwia mieszkańcom dostęp do budynku mieszkalnego i zapewnia sprawne jego funkcjonowanie czy administrowanie (np. piwnice, kotłownie, klatki schodowe). Definicję tę Ministerstwo Finansów opracowało kilka lat temu na potrzeby interpretacji ogólnej z 5 marca 2008 r. (nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82). W ocenie organu również przy rozliczaniu odpisów na fundusz remontowy spółdzielnia powinna kierować się takim rozumieniem zasobów mieszkaniowych.
WSA we Wrocławiu uchylił tę interpretację. Orzekł, że minister błędnie zdefiniował pojęcie zasobów mieszkaniowych na potrzeby rozliczenia odpisów na fundusz remontowy.
Potwierdził to NSA. Wyjaśnił, że minister nie może mieszać dwóch odrębnych przepisów odnoszących się do zupełnie różnych kwestii. Artykuł 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT odnosi się do odrębnego aktu prawnego (ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), który mówi o obowiązku tworzenia funduszu remontowego związanego z zasobami mieszkaniowymi. O ile pojęcie takich zasobów nie zostało zdefiniowane w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, to nie ma powodów, aby wyłączać z niego lokale użytkowe, którymi również gospodaruje spółdzielnia.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 4 września 2013 r. (sygn. akt II FSK 2581/11).