Choć nieruchomość wykorzystywana w działalności gospodarczej nie figurowała w ewidencji środków trwałych, były właściciel firmy nie może rozliczyć jej zbycia tak jak osoba fizyczna – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Podatniczka od początku lat 90. ubiegłego wieku prowadziła cukiernię w budynku, którego nie wpisała do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W 2008 r. zakończyła działalność i postanowiła sprzedać nieruchomość. Spytała ministra finansów, czy powinna zapłacić od tej transakcji PIT. Jej zdaniem nie podlega ona opodatkowaniu, ponieważ od nabycia nieruchomości do jej sprzedaży minęło więcej niż 5 lat. Podkreśliła też, że kupując budynek nie prowadziła działalności gospodarczej.
Minister w wydanej interpretacji był innego zdania. Zaznaczył, że w tym przypadku nie ma znaczenia data nabycia nieruchomości. Transakcja będzie bowiem rozliczona w ramach przychodów z działalności gospodarczej, a pięcioletni termin, po upływie którego podatku nie trzeba płacić, dotyczy wyłącznie nieruchomości zbywanych poza działalnością przez osoby prywatne. Nie ma również znaczenia, że - wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 22 ust. 2d ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) budynek nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Brak takiego wpisu nie przesądza o kwalifikacji przychodów do źródła innego niż działalność gospodarcza – podkreślił organ.
Interpretację uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Orzekł, że podatniczka nie uzyska przychodu z działalności gospodarczej. Wyjaśnił, że art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT zalicza do tego źródła przychód ze sprzedaży środków trwałych czy składników majątku ujętych w ewidencji. Zdaniem sądu minister miałby rację, gdyby w przepisie posłużono się wyrażeniem „podlegających wprowadzeniu do ewidencji”. Na poparcie tej tezy WSA przytoczył kilka wcześniejszych wyroków NSA (np. z 10 lutego 2010 r., sygn. akt II FSK 1507/08, z 18 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 51/09). Po rozstrzygnięciu WSA również zapadły w NSA wyroki potwierdzające to stanowisko (np. 1 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2290/10).
Minister finansów złożył jednak kasację i sprawę wygrał. Tym razem Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podzielił stanowisko fiskusa. Wyrok jest prawomocny.
Wyrok NSA z 7 sierpnia 2013 r. (sygn. akt II FSK 2435/11).
Ostatnio w sprawie problemów z opodatkowaniem sprzedaży nieruchomości wykorzystywanych przez przedsiębiorców, a niewpisanych do ewidencji środków trwałych wystąpił rzecznik praw obywatelskich (pismo z 1 sierpnia 2013 r., nr RPO/676612/11/V/620). Zwrócił uwagę na brak jednolitej linii orzeczniczej i zaapelował o podjęcie uchwały w tej kwestii przez poszerzony skład NSA. Informowaliśmy o tym w DGP nr 150/2013.