Przy sprzedaży kart wstępu do pomieszczeń, gdzie są urządzenia do ćwiczeń, należy stosować podstawową stawkę podatku – uznała ostatnio Izba Skarbowa w Łodzi. Wcześniej izby pozwalały nakładać 8-proc. VAT. Rozbieżne są też orzeczenia sądów.

Interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 4 lutego 2013 r. (sygn. IPTPP1/443-887/12-4/RG) dotyczyła firmy, która udostępnia klientom obiekty sportowe. Można w nich korzystać z siłowni (wraz z urządzeniami), kortów do tenisa ziemnego, badmintona, boisk do gier zespołowych. Z interpretacji firma dowiedziała się, że usługi polegające na wynajmie kortów i boisk mogą być objęte 8-proc. stawką VAT, ale wstęp na siłownię podlega już 23-proc. stawce.

Obiekt czy urządzenia

Izba wyjaśniła, że niższą stawką są opodatkowane jedynie usługi związane z działalnością obiektów sportowych zaliczone do grupowania PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) – 93.11.10.0. Zostały one wymienione w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Izba powołała się przy tym na wyjaśnienia do PKWiU, zgodnie z którymi grupowanie 93.11.10.0 obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych, takich jak stadiony, baseny i boiska sportowe.

Według organu wstęp na siłownię nie jest związany z działalnością obiektów sportowych, ale upoważnia do skorzystania ze znajdujących się w nich urządzeń. W interpretacji czytamy, że opodatkowanie 8-proc. stawką może mieć zastosowanie do usług wstępu (są one wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy).

Jednak, jak wskazała izba, usługi wstępu dotyczą jedynie możliwości wejścia i biernego uczestniczenia, czyli przebywania, oglądania i słuchania. Natomiast usługa wstępu na siłownię jest szersza i daje możliwość skorzystania z urządzeń do ćwiczeń i uzyskania porady instruktora.

Wcześniej izby wydawały korzystne dla podatników interpretacje (np. pismo dyrektora IS w Poznaniu z 12 grudnia 2011 r., sygn. ILPP4/443-631/11-2/EWW).

W kwestii opodatkowania wstępu na siłownie zapadają również rozbieżne wyroki sądów.

Co na to sądy

Przykładowo WSA w Gliwicach w wyroku z 8 maja 2012 r. (sygn. akt III SA/Gl 1543/11, prawomocny) potwierdził stanowisko fiskusa, ale już WSA w Krakowie w wyroku z 28 września 2012 r. (sygn. akt I SA/Kr 889/12, nieprawomocny) wskazał wprost, że nie zgadza się z sądem gliwickim. Sąd krakowski uznał, że pojęcie wstępu w odniesieniu do pozostałych usług rekreacyjnych obejmuje również wstęp do obiektów sportowych w celu skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń.

Według sądu – tylko taka wykładnia umożliwia stosowanie jednolitych zasad opodatkowania. Ponadto współcześnie powstające obiekty sportowe (stadiony, baseny, korty tenisowe) skupiają się nie tylko na jednym rodzaju działalności sportowej, ale też oferują wiele innych atrakcji, tak aby obiekt był w pełni wykorzystywany. W tym celu instaluje się więc siłownie, fitness czy sauny. Sąd dodał, że nie można dokonywać takiej wykładni przepisów, która umożliwiałaby jedynie obiektom sportowym (stadiony, korty) oferowanie korzystniej opodatkowanych usług o tym samym charakterze w porównaniu do usług świadczonych w innych obiektach (siłowniach). Wyrok ten jest nieprawomocny i problem będzie musiał rozstrzygnąć NSA.

ikona lupy />

Wstęp w polskim prawie zbyt wąsko ujęty

Agata Rutkowska, menedżer, Taxand Polska

Przedmiotem sporów podatników z fiskusem jest wykładnia określenia „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” znajdującego się w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Brak jest podstaw do twierdzenia, że usługi związane z rekreacją (w zakresie wstępu) mogą obejmować jedynie przebywanie czy też oglądanie, a nie mieści się w ich zakresie już przykładowo korzystanie z dostępnych na siłowni urządzeń.
Zawężające rozumienie tego przepisu nie wynika również z regulacji zawartej w załączniku nr III do unijnej dyrektywy 2006/112/WE. Umożliwia ona państwu członkowskiemu stosowanie stawki obniżonej w stosunku do usług korzystania z obiektów sportowych (poz. 14) i w zakresie wstępu na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne (poz.7) oraz wstępu na imprezy sportowe (poz. 13). Jej częściową implementacją jest właśnie poz. 186 załącznika do ustawy o VAT.