Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Sprawa dotyczyła przedsiębiorstwa produkcyjno-handlowego. Po kontroli naczelnik urzędu skarbowego zarzucił mu niewypełnienie obowiązków płatnika. Spółka otrzymała decyzję określającą podatek do zapłaty (wraz z odsetkami) z tytułu niepobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za cały 2004 r.
Organ uznał, że eksploatacja przez menedżerów samochodów służbowych, telefonów komórkowych i komputerów, które należą do spółki, stanowiła dla nich dodatkowy element wynagrodzenia. Urząd stwierdził, że menedżerowie na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem wykonują działalność osobistą. Mówi o niej art. 13 pkt 9 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) i w konsekwencji zastosować można art. 41 i 42 ustawy, które nakładają na płatnika obowiązek odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.
Spółka złożyła skargę do sądu. Zarzuciła organowi, że źle zinterpretował przepisy obowiązujące w 2004 r. Twierdziła, że wtedy płatnicy nie mieli obowiązku poboru zaliczek na PIT od świadczeń niepieniężnych stawianych do dyspozycji podatników z tytułu umów o zarządzanie. Zdaniem jej pełnomocników w stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r. przepis art. 41 ust. 1 ustawy o PIT odnosił się wyłącznie do faktycznych wypłat gotówki, a nie do innych świadczeń. Dopiero nowelizacja przepisów zmieniła katalog przypadków, w których płatnicy muszą pobierać podatek od nieodpłatnych świadczeń.
Nie zgodziły się z tym ani sąd wojewódzki, ani NSA. Ten ostatni, rozpatrując kasację, stwierdził, że nowelizacja przepisów miała charakter doprecyzowujący, a nie normotwórczy. Wyjaśnił, że zarówno w poprzednim stanie prawnym, jak i obecnie przychodem podlegającym opodatkowaniu były pieniądze oraz wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń uzyskanych m.in. z działalności wykonywanej osobiście (w tym w związku z realizacją umów o zarządzanie przedsiębiorstwem).
Wyrok jest prawomocny.
Jak ustalić przychód z tytułu udostępnienia przez firmę telefonu, laptopa czy samochodu
Wartość nieodpłatnych świadczeń jest przychodem dla osoby korzystającej z telefonu, komputera czy samochodu. Może być ona ustalona na podstawie cen rynkowych stosowanych przez przedsiębiorstwa zajmujące się wynajmem takich rzeczy – np. aut czy laptopów. Przychód można wyliczyć szacunkowo według cen, jakie obowiązują w danym miejscu i czasie. W przypadku samochodów można go również ustalić na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu, z którego korzysta menedżer. W takim wypadku należy zastosować kilometrówkę (stawka za 1 km wynosi 0,8358 zł). W każdym przypadku przychód musi oszacować spółka korzystająca z usług menedżera, ponieważ to ona jest płatnikiem podatku dochodowego z tytułu udostępnienia telefonów, laptopów czy samochodów będących jej własnością.
Wartość nieodpłatnych świadczeń jest przychodem dla osoby korzystającej z telefonu, komputera czy samochodu. Może być ona ustalona na podstawie cen rynkowych stosowanych przez przedsiębiorstwa zajmujące się wynajmem takich rzeczy – np. aut czy laptopów. Przychód można wyliczyć szacunkowo według cen, jakie obowiązują w danym miejscu i czasie. W przypadku samochodów można go również ustalić na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu, z którego korzysta menedżer. W takim wypadku należy zastosować kilometrówkę (stawka za 1 km wynosi 0,8358 zł). W każdym przypadku przychód musi oszacować spółka korzystająca z usług menedżera, ponieważ to ona jest płatnikiem podatku dochodowego z tytułu udostępnienia telefonów, laptopów czy samochodów będących jej własnością.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 6 grudnia 2012 r., II FSK 709/11.
