Sprawa dotyczyła interpretacji podatkowej. Spółka niezajmująca się obrotem wierzytelnościami zbyła wierzytelność własną na rzecz podmiotu zajmującego się profesjonalnym obrotem. Wcześniej sprzedawaną wierzytelność spółka zaliczyła do przychodów należnych w kwocie netto. Cena sprzedaży została ustalona na poziomie niższym niż wartość wierzytelności. Z tego powodu po stronie spółki powstała strata z tytułu odpłatnego zbycia. We wniosku o interpretację skierowanym do ministra finansów spółka chciała uzyskać potwierdzenie, że kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności będzie nominalna jej wartość, a więc obejmująca również kwotę podatku od towarów i usług.
Minister finansów uznał, że takie stanowisko spółki jest nieprawidłowe. Organ wyjaśnił, że w przypadku odpłatnego zbycia wierzytelności uprzednio zaliczonych do przychodów należnych podatnik może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów jedynie stratę powstałą w wyniku tej transakcji. Organ zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) VAT nie stanowi przychodu. Tym samym przychód należny, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy, stanowi kwota netto sprzedaży, tj. kwota brutto pomniejszona o VAT. Tym samym jeśli spółka zbywa wierzytelność własną, zaliczoną uprzednio do przychodu należnego, stratą jest różnica między ceną określoną w zawartej umowie sprzedaży (ceną sprzedaży) a kwotą zaliczoną do przychodu należnego (wartością netto wierzytelności).
Z tym nie zgodził się sąd wojewódzki i uchylił interpretację. Wierzytelność obejmuje całą kwotę należności, w tym także odpowiadającą należnemu podatkowi od towarów i usług. Rozstrzygnięcie to podtrzymał również NSA.
Sędzia Jacek Brolik podkreślił, że związane jest to z efektywnym poniesieniem kosztu.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 31 maja 2012 r. sygn. akt II FSK 2272/10.