Wniesienie aportem do spółki niezakończonej inwestycji dotyczącej wybudowania budynku mieszkaniowego powinno być opodatkowane obniżoną 8-proc. stawką VAT. Budynek nie musi być dokończony, aby przy aporcie poniesione nakłady budowlane objąć preferencyjną stawką – uznał Naczelny Sąd Administracyjny.
Sprawa dotyczyła dewelopera, który był użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej, na której realizowana była budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Spółka zamierza wnieść prawo użytkowania wieczystego oraz znajdujących się na niej nakładów w formie wkładu niepieniężnego do innej spółki. W związku z tym wystąpiła do ministra finansów o interpretację, jaką stawką VAT powinien być opodatkowany taki wkład.
Organ podatkowy w wydanej interpretacji uznał, że wniesienie aportem do spółki prawa wieczystego użytkowania działki przeznaczonej pod budowę jest objęte podstawową stawką VAT, a poczynione nakłady na wybudowanie budynku mieszkalnego są opodatkowane stawką niższą.
Według spółki, jeśli na dzień wniesienia aportu budynek nie będzie dokończony (były wybudowane fundamenty i ściany, ale nie było dachu), to na gruncie nie jest posadowiony budynek w rozumieniu prawa budowlanego. Budynek mieszkalny niestanowiący stanu surowego zamkniętego nie jest budynkiem mieszkalnym, do którego można zastosować stawkę obniżoną (7 proc., obecnie 8 proc.). Tym samym zdaniem spółki właściwą stawką dla czynności aportu będzie stawka 22 proc. (obecnie 23 proc.).
Wojewódzki sąd administracyjny uchylił interpretację ministra finansów, uznając stanowisko spółki za prawidłowe. Z tym rozstrzygnięciem nie zgodził się NSA i przekazał sprawę sądowi wojewódzkiemu do ponownego rozpoznania.
Sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego Artur Mudrecki podkreślił, że gdyby taką transakcję objąć podstawową stawką VAT, to potem sprzedawany budynek mieszkalny byłby opodatkowany i tak obniżoną stawką. Takie rozwiązanie kłóciłoby się z system opodatkowania VAT. Dlatego powinna być tu zachowana kontynuacja stawek podatkowych.
Wyrok jest prawomocny.
Wyrok NSA z 14 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 889/11.