Sprzedaż udziałów odpowiednim nabywcom wymaga jednak szczegółowej analizy korzyści z tym związanych. Dlatego spółki mogą przed sprzedażą organizować spotkania dotychczasowych udziałowców z potencjalnymi nowymi nabywcami udziałów w spółce. Takie spotkanie często dla zapewnienia wiarygodności i bezpieczeństwa transakcji odbywa się przy udziale notariusza.
Czy opłata za pracę notariusza, który poświadczył podpisy złożone przez udziałowców decydujących się na sprzedaż, może być kosztem podatkowym? Tak, jeśli dotyczą kosztów poszczególnych udziałowców. Takie wydatki mają bowiem bezpośredni związek z przychodem z tytułu zbycia tych udziałów.

Z kosztów uzyskania przychodów spółki wyłączone są wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy)

Inną kwestią jest ujęcie w kosztach takich wydatków przez samą spółkę, której udziały są zbywane. Zaliczenie tego typu wydatków może być problematyczne. Zgodnie z ogólną zasadą rozliczania danych wydatków kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o ile nie zostały wymienione w art. 16 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.).
Marta Ignasiak, doradca podatkowy w kancelarii FKA Furtek Komosa Aleksandrowicz, tłumaczy, że istnieje wątpliwość, czy wydatki na spotkanie udziałowców z potencjalnymi nabywcami przyczynią się w jakikolwiek sposób do wzrostu przychodów spółki, a ich poniesienie nie jest warunkiem prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami, jak np. wydatki na organizacje walnego zgromadzenia wspólników. Ponadto w art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT wyłączono z kosztów wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców, tj. takich, którym nie odpowiada wzajemne świadczenie udziałowca na rzecz spółki. Potwierdził to NSA w wyroku z 28 lipca 2005 r. (sygn. akt FSK 1720/04).
Tym samym wydatki na udział notariusza w spotkaniu wspólników, którego organizacja nie jest obowiązkiem spółki, które nie ma istotnego znaczenia dla jej bieżącego funkcjonowania i które nie prowadzi do wzrostu przychodów spółki, nie będą stanowiły dla spółki kosztu uzyskania przychodu.