Zobowiązanie podatkowe wygasa w dniu wpłaty gotówki w biurze usług płatniczych lub instytucji płatniczej bądź w dniu obciążenia rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu.
– Zasady te mają zastosowanie wyłącznie do dokonywania płatności za pośrednictwem podmiotów posiadających formalny status instytucji płatniczej bądź biura usług płatniczych – podkreśla Przemysław Antas, starszy konsultant w dziale prawno-podatkowym PwC.
Prowadzenie instytucji płatniczej wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (KNF), natomiast biura usług płatniczych – wpisu do rejestru takich biur prowadzonego przez KNF. Dopiero spełnienie tych wymogów uprawnia do posługiwania nie nazwami „instytucja płatnicza” lub „biuro usług płatniczych”.
– Nie można jednak wykluczyć oferowania tego typu usług przed podmioty podszywające się pod takie właśnie przedsiębiorstwa – mówi Przemysław Antas.
W ocenie eksperta najlepszym źródłem weryfikacji pośrednika jest Rejestr Krajowych Instytucji Płatniczych i Innych Dostawców prowadzony przez KNF. Wpisywane są do niego podmioty, które mają formalny status instytucji płatniczej bądź biura usług płatniczych, a także agenci oraz oddziały tych podmiotów. Przemysław Antas podkreśla, że rejestr ten jest jawny i dostępny dla każdego przez stronę internetową KNF. Można w nim sprawdzić m.in. nazwę legalnie działającego pośrednika, adres jego siedziby, oddziału, dane agenta czy numer w rejestrze przedsiębiorców.
Za pośrednictwem instytucji płatniczej można zapłacić podatek gotówkowo (wpłata) i bezgotówkowo (przelew). Biuro usług płatniczych (dawniej okienka kasowe) realizuje wyłącznie wpłaty gotówkowe.
– Warto również sprawdzić, czy potwierdzenie zapłaty wydawane przez instytucję płatniczą lub biuro usług płatniczych zawiera nazwę, adres i numer wpisu do rejestru, względnie, czy dane te widnieją na pieczątce – radzi Przemysław Antas.

14 proc. wynosi stawka odsetek od zaległości podatkowych

Jeżeli podmiot, u którego dokonujemy zapłaty, nie spełnia formalnych wymogów, dniem dokonania zapłaty podatku będzie dzień wpłynięcia pieniędzy na konto urzędu skarbowego, a nie dzień dokonania wpłaty bądź zlecenia przelewu.
– W praktyce może zatem się okazać, że podatek nie został zapłacony w terminie – ostrzega Przemysław Antas.
Dodaje, że w takiej sytuacji to podatnik, a nie świadczący usługę płatniczą, poniesie konsekwencje nieterminowej wpłaty podatku (np. obowiązek zapłaty odsetek). Pokrzywdzony podatnik może co najwyżej dochodzić naprawienia szkody na ogólnych zasadach wynikających z prawa cywilnego.
– Usługodawca może jednak bronić się, że jego klient wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć, że korzysta z usług podmiotu, który nie ma formalnego statusu instytucji płatniczej bądź biura usług płatniczych – stwierdza Przemysław Antas.
Warto dodać, że prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usług płatniczych bez wymaganego zezwolenia lub wpisu do rejestru stanowi przestępstwo.