Obowiązkowym dodatkowym wyposażeniem samochodu mogą być np.: zestaw żarówek, bezpieczniki, kamizelka odblaskowa, drugi trójkąt ostrzegawczy, podnośnik czy linka holownicza. Posiadanie niektórych z tych rzeczy w zależności od kraju podróży jest konieczne do poruszania się zgodnie z miejscowymi przepisami ruchu drogowego.
Według ogólnej zasady rozliczenia kosztów podatkowych przez indywidualnych przedsiębiorców (na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wyjątkiem są koszty wymienione w art. 23 tej ustawy.
Zdaniem Grzegorza Grochowiny, eksperta w firmie doradczej KPMG, jeśli samochód figuruje w ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa i spełnia definicję zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, to do kosztów można zaliczyć wszelkie wydatki związane z jego eksploatacją.
Trzeba jednak zachować ograniczenia dotyczące m.in. wysokości odpisów amortyzacyjnych i składek na ubezpieczenia.
Wszelkie inne wydatki związane z bieżącą eksploatacją samochodu, który wpisany jest do ewidencji środków trwałych, stanowią koszty uzyskania przychodu.
Można więc do nich zaliczyć takie wydatki, jak np. koszt usług w myjni, wymiana oleju, opon, przegląd techniczny. I także obowiązkowe wyposażenie samochodu firmowego, które jest wymagane z punktu widzenia przepisów obowiązujących w innych krajach, np. kamizelkę czy też zapasowe koło.