Małymi podatnikami, którzy są uprawnieni do przyspieszonej amortyzacji w ramach pomocy publicznej, są wspólnicy spółki osobowej, a nie cała spółka.
Naczelnik urzędu skarbowego odmówił wydania zaświadczenia o pomocy de minimis wspólnikom spółki jawnej. Chodziło o pomoc związaną z prawem do skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.
Według organu podatkowego wspólnik nie był uprawniony do uzyskania pomocy de minimis. Argumentował to tym, że spółka jawna, w której jest wspólnikiem, osiągnęła w roku podatkowym przychód ze sprzedaży wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w wysokości przekraczającej ustawowy limit uznania za małego podatnika, co wykluczyło uznanie tej spółki w roku kolejnym za małego podatnika, który byłby uprawniony do preferencyjnej amortyzacji.
Małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku 1,2 mln euro (przed nowelizacją przepisów 800 tys. euro i 500 tys. euro) przeliczonej na złote.
Podatnik zaskarżył to postanowienie do sądu, ponieważ jego zdaniem limit należy odnieść do poszczególnych wspólników.
Sąd uchylił postanowienie organu podatkowego. Również NSA przy rozpatrywaniu kasacji przyznał rację podatnikowi, że warunek nieprzekroczenia poziomu przychodów (wraz z VAT) odnosi się do osoby wspólnika, a nie spółki jawnej. Beneficjentem pomocy są wspólnicy spółki – podatnicy PIT.
Jak wyjaśniał sędzia Stanisław Bogucki, termin „mały podatnik” ma zastosowanie w obszarze całej ustawy o PIT. Odnosi się on do osoby fizycznej zarówno w zakresie możliwości skorzystania z kwartalnego rozliczania zaliczek na podatek, jak i w zakresie jednorazowej amortyzacji. Wyrok jest prawomocny.
SYGN. AKT II FSK 113/10