Wartość należności przedawnionych zalicza się do przychodów w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Należność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością od kontrahenta zagranicznego przedawniła się. Jej wycena na dzień bilansowy skutkowała powstaniem zarówno ujemnych jak i dodatnich różnic kursowych.
– W jaki sposób należy wyksięgować przedawnioną wierzytelność oraz różnice kursowe i jakie są podatkowe skutki przedawnienia – pyta pani Janina z Wałbrzycha.
Beata Handel, biegły rewident w PKF Tax podkreśla, że wierzytelności odpisane jako przedawnione nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Jeżeli przedawnieniu ulegają wierzytelności, na które podatnik uprzednio utworzył odpis aktualizujący zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, konieczne jest doliczenie kwoty stanowiącej równowartość tego odpisu do przychodów z działalności gospodarczej.
Do przychodów podatnika zalicza się bowiem m.in. wartość należności przedawnionych w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Przedawniona należność powinna zostać odpisana w pozostałe koszty operacyjne według wartości ustalonej według kursu waluty obowiązującego w dniu powstania wierzytelności.
– Zatem salda odpisywanej wierzytelności nie podlegają ponownej wycenie według kursu z dnia ich odpisania. W efekcie dotychczas naliczone różnice kursowe (ustalone na dzień bilansowy) podlegają wystornowaniu – mówi Beata Handel.
Jednostki, które wybrały tzw. bilansową metodę rozliczania różnic kursowych, w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym uwzględniają m.in. różnice kursowe z wyceny bilansowej. Wobec czego w wyniku bilansowych wycen należności (wyrażonych w walucie obcej) powstały przychody lub koszty, które były również uznawane podatkowo.
Przykładowo – jak wskazuje ekspert – gdy spółka dokonała odpisania jako wierzytelności przedawnione, należności z 2006 roku w wysokości 10 000 euro, wycenionej według kursu 3,75 zł/euro z dnia jej powstania, to wyceny bilansowe tej wierzytelności walutowej dokonane na koniec każdego roku bilansowego spowodowały odniesienie do kosztów finansowych ujemnych różnic kursowych w kwocie 500 zł oraz do przychodów finansowych dodatnich różnic kursowych w wysokości 1500 zł.
Spółka stosuje tzw. bilansową metodę rozliczania różnic kursowych. Różnice te z chwilą uznania należności za nieściągalną podlegają wystornowaniu z przychodów (-) 1500 zł i kosztów finansowych (-) 500 zł.
Kwoty te podlegają uwzględnieniu odpowiednio w przychodach i kosztach podatkowych. Z kolei pozostałe koszty operacyjne z tytułu spisanej należności w wartości historycznej, tj. 37 500 zł, nie stanowią kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.
Podstawa prawna
Art. 9b, art. 12 ust. 1 pkt 4d, art. 16 ust. 1 pkt 20 i pkt 26a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397).