Rekultywacja gruntów poeksploatacyjnych nie jest odrębną działalnością prowadzoną przez przedsiębiorcę, lecz jest trwale związana z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą; jest jej częścią.

STAN FAKTYCZNY
Spółka z o.o. wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości i podatku rolnym za 2004 rok. Burmistrz stwierdził nadpłatę w obu podatkach. Spółka zakwestionowała jednak tę decyzję. W jej ocenie organ nieprawidłowo zakwalifikował część jednej z działek do gruntów związanych z działalnością gospodarczą. Na gruncie tym eksploatacja zasobów naturalnych została zakończona. Prowadzona rekultywacja wyrobiska nie może być traktowana jako działalność gospodarcza w górnictwie, a działka powinna być opodatkowana stawką przewidzianą dla gruntów pozostałych.
UZASADNIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę spółki. Nieskuteczna okazała się również skarga kasacyjna podatniczki. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, że sporne przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zawierają wyjaśnienie znaczenia użytych w tej ustawie pojęć, między innymi działalności gospodarczej oraz gruntów związanych z prowadzeniem takiej działalności.
Jeżeli chodzi o grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to ustawodawca rozumiał przez to pojęcie grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem gruntów związanych z budynkami mieszkalnymi, a także gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrownie wodne, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Skarżąca spółka kwestionuje zaliczenie przez sąd I instancji gruntu podlegającego rekultywacji do gruntów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i w rezultacie opodatkowanie go podwyższoną stawką podatku od nieruchomości. NSA nie zgodził się ze spółką, że ustawową definicją działalności gospodarczej nie jest objęta rekultywacja gruntów poeksploatacyjnych, lecz tylko działalność polegająca na wydobywaniu kopalin ze złóż.
Z przepisów ustaw o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz o ochronie środowiska wynika, że rekultywacja gruntów poeksploatacyjnych nie jest odrębną działalnością prowadzoną przez przedsiębiorcę. Jest trwale związana z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jest jej częścią. Do rekultywacji takiego gruntu przedsiębiorcę zobowiązują przepisy - podkreślił NSA.
Dlatego w ocenie sądu nie można zgodzić się z twierdzeniami spółki o możliwości zastosowania dla wskazanego gruntu stawek podatkowych jak dla gruntów pozostałych.
W świetle art. 1a ust. 1 pkt 3 i 4 o podatkach i opłatach lokalnych grunty poddane rekultywacji były gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę wydobywającego kopaliny ze złóż. Oznacza to, że takie grunty podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według wyższych stawek. W ocenie NSA skład orzekający Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zasadnie powołał się też na treść uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 27 października 1994 r., sygn. akt III AZP 5/94. Uchwała ta, pomimo zmiany stanu prawnego w zakresie podatku od nieruchomości, zachowała zdaniem NSA nadal swą aktualność, przede wszystkim w zakresie jej motywów.
Wyrok NSA z 19 stycznia 2007 r., niepublikowany
SYGN. AKT II FSK 75/06
ALEKSANDRA TARKA