Częstą praktyką jest udzielanie dopłat do kapitału zakładowego w walucie obcej. Jak rozliczyć podatkowe różnice kursowe przy zwrocie takich dopłat?
Odpowiedź na to pytanie nabiera znaczenia w związku ze znaczącymi wahaniami kursów walut w dłuższym okresie. Dla podatników istotne jest, czy przy zwrocie dopłat udzielonych i zwracanych w walucie obcej należy uwzględniać dla celów podatkowych różnice kursowe pomiędzy wyrażoną w złotych wartością dopłaty wniesionej przez wspólnika a wartością dopłaty zwracanej takiemu wspólnikowi.
Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów, jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami dodatnich i ujemnych różnic kursowych. Różnice kursowe wynikają ze wzrostu lub spadku wartości złotego w stosunku do walut obcych i powstają w określonych okolicznościach, uregulowanych w przepisach, w dacie faktycznej realizacji.
Z ustawy o CIT wynika zamknięty katalog przypadków kreujących różnice kursowe. Nie ma tu jednak mowy o różnicach kursowych w przypadku wniesienia lub zwrotu dopłat. Zatem w przypadku wniesienia przez udziałowca dopłaty w walucie obcej do kapitału nie ustala się dodatnich lub ujemnych różnic kursowych dla celów podatkowych przez porównanie wartości wniesionej dopłaty z wartością dopłaty zwracanej. Wynika to z tego, że art. 15a ustawy o CIT nie stanowi podstawy do ustalania różnic kursowych pomiędzy datą otrzymania dopłaty a datą jej zwrotu. Przepis ten nakazuje porównać wartości waluty obcej w dniu jej wypływu z rachunku bankowego (zwrot dokonanych wcześniej dopłat) z wartością tej waluty obcej w dniu jej wpływu na rachunek bankowy. Różnica wynikająca z takiego porównania stanowi podatkową różnicę kursową, która stanowi przychód jako dodatnia różnica kursowa albo koszt jako ujemna różnica kursowa.
Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków w walucie obcej według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku.