Właściciele samochodów ciężarowych, ciągników siodłowych i balastowych, przyczep, naczep i autobusów muszą składać deklaracje na podatek od środków transportowych.
Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych ciąży na osobach fizycznych i osobach prawnych będących właścicielami środków transportowych. Jak właścicieli traktuje się również jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na które środek transportowy jest zarejestrowany, oraz posiadaczy środków transportowych zarejestrowanych na terytorium Polski jako powierzone przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu. W przypadku gdy środek transportowy stanowi współwłasność dwóch lub więcej osób fizycznych lub prawnych, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach. Jeśli dojdzie do zmiany właściciela środka transportowego zarejestrowanego, obowiązek podatkowy ciąży na poprzednim właścicielu do końca miesiąca, w którym nastąpiło przeniesienie własności. Od nowego miesiąca obowiązki podatnika będą ciążyły na nowym właścicielu. Co do zasady, obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany na terytorium Polski, a w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego – od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został nabyty. Gdy środek transportowy został ponownie dopuszczony do ruchu, obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został dopuszczony ponownie do ruchu.

Obowiązki podatników

Właściciele samochodów ciężarowych, ciągników, przyczep i innych środków transportowych mają obowiązek składać, w terminie do dnia 15 lutego właściwemu organowi podatkowemu, deklaracje na podatek od środków transportowych na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku. Oznacza to, że podatnicy podatku od środków transportowych muszą co roku składać deklarację na podatek od środków transportowych, w której wykazują liczbę pojazdów do opodatkowania oraz obliczają podatek do zapłaty. Na właścicielach środków transportowych ciąży też obowiązek korekty deklaracji w razie zaistnienia okoliczności mających wpływ na powstanie lub wygaśnięcie obowiązku podatkowego (np. zakup lub sprzedaż środka transportu), lub zmianę miejsca zamieszkania, lub siedziby. Korektę, zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy, trzeba złożyć w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.
Zgodnie z przepisami podatnicy muszą składać deklaracje na formularzu określonym przez ministra finansów. Wzór deklaracji określił minister w rozporządzeniu z 18 października 2007 r. w sprawie wzoru deklaracji na podatek od środków transportowych (Dz.U. nr 205, poz. 1484). Należy zatem złożyć deklarację na formularzu DT-1.

Złożenie deklaracji

Deklarację składa się gminnemu organowi podatkowemu, czyli wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. Artykuł 9 ust. 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że organem właściwym w sprawach podatku od środków transportowych jest organ podatkowy, na którego terenie znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa wielozakładowego lub podmiotu, w którego skład wchodzą wydzielone jednostki organizacyjne – organ podatkowy, na terenie którego znajduje się zakład lub jednostka posiadająca środki transportowe podlegające opodatkowaniu. W przypadku współwłasności środka transportowego organem właściwym jest organ podatkowy odpowiedni dla osoby lub jednostki organizacyjnej, która została wpisana jako pierwsza w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.



Wpłata podatku

Po złożeniu deklaracji obliczony podatek należy wpłacić na rachunek budżetu właściwej gminy. Podatek należy zapłacić w dwóch ratach, proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do 15 lutego i do 15 września każdego roku. Przykładowo, jeśli podatnik jest właścicielem cały rok, to połowę kwoty podatku należnego trzeba uiścić do 15 lutego, a drugą połowę do 15 września. Artykuł 11 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje też terminy zapłaty podatku w sytuacjach szczególnych. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał po 1 lutego, a przed 1 września danego roku, podatek za ten rok należy zapłacić w dwóch ratach proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego w terminie:
● w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego – I rata,
● do dnia 15 września danego roku – II rata.
Jeśli obowiązek podatkowy powstał od 1 września danego roku, podatek jest płatny jednorazowo w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Gdy natomiast obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
Ważne
Podatek od środków transportowych trzeba zapłacić w dwóch ratach, proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do 15 lutego i do 15 września każdego roku
Podstawa prawna
Art. 9–11 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 z późn.zm.).