Biura rachunkowe muszą posiadać obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Co powinno zmienić się w przepisach, aby biurom łatwiej było egzekwować odszkodowania od ubezpieczycieli?
Przypomnijmy, że obowiązkowe ubezpieczenie dla biur rachunkowych jest obligatoryjne na podstawie art. 80a ustawy o rachunkowości. Nowelizacja ustawy o doradztwie podatkowym z dnia 16 grudnia 2004 r. skomplikowała przejrzystość artykułu 2 ust. 1 pkt 2 i 3 i art 3a tej ustawy, który mówi o czynnościach, które wchodzą w skład doradztwa podatkowego. Złożenie deklaracji w oparciu o dane wynikające z ksiąg na podstawie uprzednio obowiązującej treści art. 2 pkt 3 tej ustawy wyłączało te czynności z doradztwa podatkowego.
Uchylenie tego przepisu i wprowadzenie art. 3a spowodowało, że każde złożenie deklaracji jest obecnie uważane za czynność doradztwa. Tymczasem uważam, że jest to błędna interpretacja. Warto przypomnieć, że przepis art. 24 ust. 5 ustawy o rachunkowości jasno precyzuje, co uważa się za sprawozdanie finansowe. Według tego przepisu księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bieżąco, m.in. wtedy, gdy pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych sprawozdań, w tym deklaracji podatkowych. Zatem sama czynność złożenia deklaracji jest również czynnością wynikającą z ustawy o rachunkowości i - w moim przekonaniu - należałoby te czynności wyłączyć z doradztwa, tak jak było to rozwiązane w uprzednio obowiązującej ustawie. Nietrafnie skonstruowany przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 3a ustawy o doradztwie podatkowym niejako włączył złożenie każdej deklaracji do doradztwa podatkowego, podczas gdy jego pierwotnym założeniem było tylko rozszerzenie uprawnienia dla biur rachunkowych. Moim zdaniem brak zmiany w przepisach zawsze będzie powodował problemy z uzyskaniem odszkodowań przez biura rachunkowe.
Not. AP
