Prawo do odprawy zależy od sytuacji pracownika oraz oferty, jaką złożył mu pracodawca. Istotne jest też to, czy pracownik odchodzi z pracy w ramach zwolnień grupowych czy też indywidualnych.
Zgodnie z art. 8 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna. Przepis ten stosuje się odpowiednio także w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z mniejszą grupą osób niż w przypadku zwolnień grupowych, jeśli przyczyny niedotyczące pracowników (np. likwidacja stanowiska pracy) stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie (art. 10 ustawy).
W razie likwidacji stanowiska pracy pracodawca może złożyć pracownikowi wypowiedzenie definitywne albo zmieniające. Przy wypowiedzeniu definitywnym bez względu na to, czy jest ono dokonywane w ramach zwolnień indywidualnych czy grupowych, odprawa będzie przysługiwała. Jeśli jednak powodem zwolnienia indywidualnego będzie także inna niż likwidacja stanowiska pracy przyczyna dotycząca pracownika, nie otrzyma on odprawy.
W przypadku wypowiedzenia zmieniającego zwalniany w ramach zwolnień grupowych pracownik, który odrzucił ofertę pracodawcy, powinien odprawę otrzymać. Wynika to z brzmienia art. 8 tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych, który nie przewiduje żadnych dodatkowych przesłanek nabycia odprawy oprócz rozwiązania umowy w ramach zwolnień grupowych. Jeśli jednak wypowiedzenie zmieniające wręczane jest indywidualnie, a pracownik ofertę nowych warunków pracy lub płacy odrzuca, prawo do odprawy uzależnione może być od oceny, czy w danej sytuacji jedyną przyczyną rozwiązania umowy o pracę była likwidacja stanowiska, czy też po stronie pracownika nie powstała przyczyna dodatkowa, która prawo do odprawy wyłącza. Może tak być w sytuacji, gdy nowe stanowisko odpowiada kwalifikacjom pracownika, nie powoduje zmiany miejsca wykonywania pracy, wynagrodzenie jest porównywalne z dotychczas otrzymywanym, a mimo to pracownik go nie przyjmuje. Ocena sytuacji pracownika wymaga za każdym razem indywidualnej analizy.