Pracując w Chińskiej Republice Ludowej dochody z umów o pracę trzeba rozliczyć według progresywnych ośmiu stawek podatkowych, wynoszących od 5 do 45 proc. Zeznanie roczne składa się do 30 marca.
Podatek dochodowy od osób fizycznych w Chińskiej Republice Ludowej został wprowadzony w 1980 roku. Jak podaje nam Dawid Zarębski, konsultant w dziale doradztwa podatkowego PricewaterhouseCoopers, polski obywatel, który planuje przyjazd do Chin w celach zawodowych, musi dokonać kilku niezbędnych formalności administracyjnych związanych z uzyskaniem pozwolenia na pracę oraz odpowiedniej, ze względu na charakter wykonywanej pracy i długości pobytu w Chinach, wizy.

Potrzebna wiza

Uzyskanie wizy z prawem do pracy (tzw. wiza Z) wymaga wystąpienia do instytucji zatrudniającej do miejscowych władz. W tym celu trzeba złożyć wniosek o wydanie zezwolenia.
- Wizę można uzyskać tylko poza granicami terytorium Chińskiej Republiki Ludowej za pośrednictwem pracodawcy bądź samodzielnie w placówce dyplomatycznej. Niedopełnienie tego obowiązku grozi poważnymi konsekwencjami, łącznie z wydaleniem z terytorium Chin - ostrzega Dawid Zarębski.
Dodaje, że Polak przyjeżdżający do pracy w Chinach, w celu podjęcia pracy dla zagranicznego bądź krajowego pracodawcy musi w pierwszej kolejności udać się do urzędu pracy w celu uzyskania zezwolenia na pracę, gdzie jest zobowiązany udowodnić fakt zaoferowanej mu pracy na terytorium tego państwa. Jednocześnie musi on w celu uzyskania zezwolenia na pobyt po uzyskaniu certyfikatu zdrowia złożyć w biurze bezpieczeństwa publicznego następujące dokumenty: wizę typu Z; kopię wpisu pracodawcy do rejestru; paszport, który powinien być ważny co najmniej sześć miesięcy ponad termin upływu ważności wizy; kartę pracy; zezwolenie na pracę.
- Dodatkowo, jeżeli okres wykonywania pracy na terytorium Chin przekroczy 90 bądź 183 dni, osoba zagraniczna zobowiązana jest uzyskać z chińskiego urzędu skarbowego odpowiednik polskiego numeru identyfikacji podatkowej i zarejestrować się w chińskim systemie podatkowym - mówi Dawid Zarębski.

Rezydencja podatkowa

Osoba podejmująca pracę w Chinach lub oddelegowana tam przez polskiego pracodawcę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu w tym kraju. Jak wyjaśnia Dawid Zarębski, zakres obowiązku podatkowego w Chinach ustalany jest na podstawie okoliczności faktycznych związanych z sytuacją danej osoby i zależy od statusu rezydencji podatkowej, tj. miejsca zamieszkania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Rezydencja danej osoby jest ustalana na podstawie takich okoliczności jak: miejsce, gdzie przebywa najbliższa rodzina, miejsce osobistych i ekonomicznych powiązań lub miejsce, gdzie dana osoba posiada majątek. Osoby posiadające miejsce zamieszkania w Chinach podlegają opodatkowaniu od całości światowych dochodów.
- Opodatkowanie osób, które nie posiadają stałego miejsca zamieszkania według pierwszego kryterium, zależy od okresu ich pobytu na terytorium Chin - tłumaczy ekspert PricewaterhouseCoopers.
Jednocześnie wskazuje, że osoby przebywające w Chinach przez okres krótszy niż rok podlegają opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych ze źródeł położonych w Chinach. Osoba może być zwolniona z opodatkowania i będzie traktowana jak nierezydent podatkowy, jeśli przebywa w Chinach przez okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu roku kalendarzowego i otrzymuje wynagrodzenie od zagranicznego pracodawcy nieposiadającego siedziby na terytorium Chin. Okres 90 dni ulega wydłużeniu do 183 dni kalendarzowych, jeśli osoba jest obywatelem kraju posiadającego z Chinami umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Warto podkreślić, że do tego okresu wlicza się zarówno dni przyjazdu, jak i wyjazdu.
- Natomiast osoby zagraniczne, które przebywają w Chinach od roku do pięciu lat, płacą podatek od dochodów osiąganych w Chinach i od dochodów uzyskanych poza granicą Chin. Jednak po uzyskaniu zgody chińskiego urzędu skarbowego opodatkowanie dochodu, pochodzącego ze źródeł zagranicznych, może być ograniczone do dochodu uzyskanego od chińskich przedsiębiorstw, zakładów oraz obywateli Chińskiej Republiki Ludowej - podkreśla Dawid Zarębski.
Według jego informacji podatkowi od całości światowych dochodów podlegają cudzoziemcy objęci nieograniczonym obowiązkiem podatkowym - czyli przebywający w Chinach przez okres powyżej pięciu lat - począwszy od szóstego roku pobytu.
Jak podaje Dawid Zarębski, podobnie jak w Polsce, opodatkowaniu w Chinach podlega zarówno wynagrodzenie, jak i wszelkie świadczenia rzeczowe oraz pieniężne, jakie zagwarantuje pracownikowi pracodawca. Dochody z umów o pracę opodatkowane są progresywnie według ośmiu stawek podatkowych, wynoszących od 5 do 45 proc.
- Prawo podatkowe w Chinach przewiduje kwotę wolną od podatku w kwocie około 1250 zł, jednak brak jest zagwarantowanych ulg związanych z wydatkami biznesowymi czy służbowymi - dodaje Dawid Zarębski.
Ciekawostką jest - jak podaje ekspert PricewaterhouseCoopers - że konstrukcja chińskiego PIT nie przewiduje, jak to ma miejsce w Polsce, rozliczenia wspólnego małżonków. Każda osoba fizyczna traktowana jest jak samodzielny podatnik i każdy z małżonków powinien się rozliczać z chińskim fiskusem indywidualnie.

Rozliczenie roczne

Rokiem podatkowym w Chińskiej Republice Ludowej jest podobnie jak w Polsce rok kalendarzowy. Osoby uznane za chińskich rezydentów podatkowych są zobowiązane do złożenia zeznania podatkowego do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 marca następnego roku.
- Roczny podatek stanowi różnica pomiędzy wpłaconymi w ciągu roku podatkowego zaliczkami na poczet podatku a faktyczną kwotą rocznego zobowiązania podatkowego - podaje Dawid Zarębski.
Podkreśla, że począwszy od 1 stycznia 2007 r. osoby fizyczne są zobowiązane do samodzielnego rozliczenia osiąganych dochodów, gdy: uzyskały dochody z zagranicy; otrzymały wynagrodzenie z więcej niż jednego źródła przychodu w Chinach; ich roczny dochód przekracza kwotę 120 tys. juanów (czyli około 38 tys. zł); uzyskały dochód podlegający opodatkowaniu bez pośrednictwa płatnika.
Natomiast pracodawca, będący płatnikiem PIT w Chinach, jest zobowiązany do obliczania i potrącania z wynagrodzenia pracownika miesięcznych zaliczek na podatek i odprowadzania ich do chińskiego fiskusa do siódmego dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono wynagrodzenie, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru.
- Dodatkowo Polak, opuszczający Chiny w trakcie roku, jest zobowiązany złożyć zeznanie podatkowe przed wyjazdem do kraju oraz dokonać wyrejestrowania z chińskiego urzędu skarbowego - podsumowuje Dawid Zarębski.
UNIKANIE PODWÓJNEGO PODATKU
W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Chinami przewiduje metodę wyłączenia z progresją. Oznacza ona, że dochody z chińskiej umowy o pracę są wyłączone z opodatkowania w Polsce, ale mają wpływ na obliczenie stopy procentowej, zastosowanej następnie do obliczenia podatku od dochodów opodatkowanych w Polsce.
Stopę procentową oblicza się według następującego wzoru:
S% = Pc/Dc x 100
gdzie
S% - stopa procentowa, Pc - kwota podatku obliczonego od dochodu całkowitego, Dc - dochód całkowity (krajowy i zagraniczny).
Całość dochodów z Chin, które podatnik po powrocie do Polski musi, jako polski rezydent, zadeklarować w polskim zeznaniu rocznym, zostanie wyłączona z opodatkowania. Natomiast dochód chiński będzie miał wpływ tylko na ustalenie efektywnej stopy procentowej, według której zostanie skalkulowane zobowiązanie podatkowe do zapłaty w Polsce.
PODSTAWA PRAWNA
• Umowa między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z 7 czerwca 1988 r. (Dz.U. z 1989 r. nr 13, poz. 65).