PORADA
Podatniczka była koordynatorem projektu sfinansowanego w części z programu pomocowego UE. Projekt był sfinansowany z funduszy unijnych w 75 proc. Pracodawca podatniczki opodatkował jej pensję w całości. Podatniczka uważa, że powinna w części skorzystać ze zwolnienia od podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie dla dochodów otrzymanych przez podatnika ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym programów UE. Warunkiem jest to, że podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Minister finansów i organy podatkowe uznali, że do zwolnienia konieczne jest bezpośrednie przekazanie pieniędzy z UE do beneficjenta, a prefinansowanie tego prawa pozbawia. Tymczasem coraz więcej składów orzekających sądów administracyjnych uznaje, że zwolniony od podatku jest dochód podatnika, który bezpośrednio realizuje cel programu, na który przeznaczone zostały środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. A prawo do zwolnienia przysługuje nawet wtedy, gdy podatnik otrzymał je z budżetu państwa, a nie bezpośrednio z UE. Wystarczy, że w ostatecznym rozrachunku wydatki są refundowane z publicznych środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
- W sytuacji gdy pojawiły się wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych przyznające racje podatnikom odnośnie do braku konieczności opodatkowania otrzymanych kwot, każdy, kto podatek wcześniej zapłacił, może złożyć wniosek o stwierdzenia nadpłaty - tłumaczy Dariusz Malinowski, doradca podatkowy z KPMG.
Podatnik zobligowany jest do równoczesnego z wnioskiem skorygowania deklaracji podatkowej.
- Powołując się we wniosku o stwierdzenie nadpłaty na korzystne orzecznictwo WSA podatnik ma znaczne szanse na odzyskanie zapłaconych wcześniej kwot podatku - mówi Dariusz Malinowski.
Jeżeli organ podatkowy nie uwzględni korekty, uznając, że podatnikowi nie przysługuje zwolnienie od podatku przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT, otworzy to drogę do zaskarżenia stanowiska fiskusa do sądu administracyjnego. Od decyzji odmawiającej uwzględnienia nadpłaty podatnikowi będzie przysługiwało odwołanie do organu II instancji. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał decyzję do organu odwoławczego w terminie 14 dni od jej doręczenia. Organem odwoławczym od decyzji wydanych przez naczelnika urzędu skarbowego jest dyrektor izby skarbowej. Gdyby organ odwoławczy nie uznał argumentów podatnika, nie pozostaje już nic innego, jak zaskarżyć niekorzystną decyzję do sądu administracyjnego. Podatnikowi przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 30 dni od doręczenia decyzji odwoławczej. Skargę do sądu również wnosi się za pośrednictwem organu odwoławczego.
WAŻNE!
W celu skorzystania ze zwolnienia od wynagrodzeń sfinansowanych lub współfinansowanych z funduszy i programów unijnych, od których pobrano podatek, należy zrobić korektę zeznania rocznego i zażądać nadpłaty