Spółka zakupiła dla największych kontrahentów drogie zegarki i naszyjniki. Czy takie wydatki stanowią koszty reprezentacyjne?

KAROLINA LEONARD
ekspert podatkowy, Rödl & Partner
Tak
Zakup drogich prezentów dla kontrahentów jest wydatkiem na reprezentację, w związku z tym należy go zaksięgować jako wydatek niestanowiący kosztu uzyskania przychodów.
Wydatki na reprezentację oraz reklamę niepubliczną do 31 grudnia 2006 r. można było zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w wysokości nieprzekraczającej 0,25 proc. przychodu. W obecnym stanie prawnym sformułowanie reklama niepubliczna już nie funkcjonuje, a koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na zakup usług gastronomicznych, żywności oraz napojów (w tym alkoholowych), zostały w całości wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wydatki związane z reklamą w całości stanowią koszty uzyskania przychodów.
W ustawodawstwie polskim brak jest definicji reprezentacji oraz reklamy, zatem należy posłużyć się definicjami zawartymi w słownikach języka polskiego. W interpretacjach urzędów skarbowych czytamy, że: reklama to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie czegoś, zalecanie czegoś. Natomiast reprezentacja oznacza wytworne i okazałe występowanie w imieniu podmiotu gospodarczego, mające na celu wywarcie pozytywnego wrażenia na kontrahentach podmiotu, w celu nawiązania kontaktów gospodarczych, a w konsekwencji - w celu osiągnięcia przychodów. Wydatki na drobne prezenty opatrzone logo firmy, np. kubek, krawat, kalendarz, będą stanowiły koszty związane z reklamą. Prezenty, szczególnie kosztowne, które nie mają charakteru reklamowego, stanowią co do zasady element reprezentacji, nawet jeśli są przyznawane ze względu na długą i owocną współpracę. W związku z powyższym wydatki poniesione przez podatnika na zakup zegarków i naszyjników nie będą mogły zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.
(AP)
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).