Kto sprzedał mniej towarów, ale za wyższą kwotę, nie miał prawa do pomocy oferowanej przez Polski Fundusz Rozwoju ‒ wynika z odpowiedzi wiceminister Olgi Semeniuk na pytanie zastępcy rzecznika małych i średnich przedsiębiorców.
Chodzi o program dla mikro, małych i średnich przedsiębiorców. Warunkiem skorzystania z niego był spadek obrotów o co najmniej 25 proc. w dowolnym miesiącu po 1 lutego 2020 r. (czyli od marca) w porównaniu do poprzedniego miesiąca lub analogicznego miesiąca roku ubiegłego.
Pytanie zastępcy rzecznika dotyczyło tego, jak ten spadek ustalić. Regulamin ubiegania się o pomoc z PFR mówi bowiem, że chodzi o spadek przychodów ze sprzedaży towarów i usług. Zarazem jednak odwołuje się do art. 15g ust. 9 tarczy antykryzysowej 1.0, czyli ustawy z 2 marca 2020 r. (Dz.U. poz. 374 ze zm.). Przepis ten z kolei mówi, że spadek przychodów można rozumieć zarówno w ujęciu wartościowym, jak i ilościowym.
Jednak z odpowiedzi wiceminister Semeniuk wynika, że na potrzeby tarczy PFR to drugie podejście – ilościowe (rozumiane jako spadek ilości sprzedanych towarów) ‒ jest błędne. „Przedsiębiorcy wnioskujący o wsparcie w ramach Programu rządowego «Tarcza Finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla Małych i Średnich Firm» nie mają możliwości wykazania ilościowego spadku przychodów” – brzmi odpowiedź udzielona przez wiceminister. Wynika to z tego, że regulamin ubiegania się o pomoc z Tarczy Finansowej PFR mówi o spadku przychodów ze sprzedaży.
Wiceminister wyjaśniła też, jakie dane finansowe należało brać pod uwagę, by wykazywać spadek obrotów w ujęciu wartościowym. U czynnych podatników VAT przez przychody ze sprzedaży należy rozumieć sprzedaż towarów i usług wykazaną w deklaracji VAT lub ewidencji JPK_VAT.
Z kolei u podatników VAT wystawiających faktury VAT marża, rozliczających się kasowo, spadek obrotów powinien być wykazywany w oparciu o przychody operacyjne w CIT lub PIT, stanowiące podstawę do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy. To samo dotyczy podatników, którzy: świadczą wyłącznie usługi zwolnione z VAT, nie są podatnikami VAT, rozliczają się ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Korzystający z karty podatkowej (niebędący czynnymi podatnikami VAT) powinni podawać kwotę szacowaną na podstawie wystawionych faktur lub rachunków.
Natomiast w działalności kantorowej za przychód ze sprzedaży traktowano różnicę między wartością sprzedaży danej waluty a wartością zakupu tej waluty w danym miesiącu.
Objaśnienia prawne Ministerstwa Rozwoju z 17 sierpnia 2020 r., sygn. DRI-IV.0212.2.2020
